See in Reader
1.8 KiB
نکات کلی هوشع ۱۴
ساختار و قالب‌بندی
این بخش پایانی کتاب هوشع با امید پایان می‌یابد. در این بخش، هوشع اسرائیل را به اعتراف در حضور یهوه و توبه فرا می‌خواند. در این بخش، قالب شعری نوشتار با استفاده از استعاره‌ها و دیگر آرایه‌های ادبی برای ایجاد ارتباط با محبت خدا نسبت به قوم گناهکارش ادامه می‌یابد.
(آدرس‌های [[rc:///tw/dict/bible/kt/confess]] و [[rc:///tw/dict/bible/kt/repent]] و [[rc:///tw/dict/bible/kt/love]] و [[rc:///tw/dict/bible/kt/sin]] و [[rc:///tw/dict/bible/kt/peopleofgod]] و [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] را ببینید)
چرا اعتراف و توبه در اینجا حتی به مردمی که یهوه پیشتر آنان را محکوم به ویرانی و نابودی کرده، پیشنهاد شده است؟ به این خاطر است که این یک تعلیم است که یهوه، خدایی بخشنده است که قوم خودش را دوست دارد.
(آدرس rc://*/tw/dict/bible/kt/mercy را ببینید)
دیگر دشواری‌های محتمل در ترجمه این بخش
گوینده
استفاده از اول شخص و دوم شخص در این بخش اغلب بر تغییر گوینده دلالت می‌کند. در این بخش، هوشع با پادشاهی شمالی سخن می‌گوید تا به آنها بگوید که یهوه آنان را دوست دارد. جاهای بسیاری در این بخش هست که در آن نویسنده از سوم شخص به دوم شخص یا اول شخص تغییر می‌کند.