See in Reader
1.4 KiB
1.4 KiB
اطلاعات کلی
حبقوق توصیف کردن رویای خود را آغاز می‌کند. خداوند[یهوه] در رویای حبقوق برای داوری دشمنان و نجات قومش می‌آید. این رویا تا حبقوق ۳: ۱۵ ادامه می‌یابد و از زبانی استعاری و ساختار همگون[موازی] استفاده می‌کند.
(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-parallelism]])
خدا از تیمان آمد و قدّوس از جبلِ فاران
تیمان و کوه فاران هر دو در جنوب یهودا قرار داشتند. حبقوق می‌گوید که خدا از یهودا به سمت کوه سینا می‌آید.
جلال او آسمان‌ها را پوشانید
«فَرِ[شکوه و جلال] او آسمان را پوشانید.» کلمه «جلال» در اینجا به نور تابناکی اشاره دارد که نویسندگان کتاب مقدس اغلب آن را مربوط به حضورِ خدا می‌دانند.
زمین از تسبیح او مملو گردید
کلمه «تسبیح/ستایش» کنایه از صفات خداست که باعث ستایش شدن او توسط قوم می‌شوند. ترجمه جایگزین: «زمین از جلالش مملو بود.»