See in Reader
607 B
607 B
دخترانم را مثل اسیرانِ شمشیر برداشته
لابان به نحوی از بُرده شدن خانواده خود توسط یعقوب به سرزمین کنعان سخن می‌گوید که گویی یعقوب آنها را به عنوان اسیر جنگی برده و آنها را مجبور کرده که با وی بروند. لابان اغراق می‌کند، چون عصبانی است و سعی می‌کند حس گناه را بر یعقوب القا کند.
(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-simile]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-hyperbole]])