See in Reader
2.0 KiB
اطلاعات کلی:
خداوند[یهوه] همچنان پیغامی را که حزقیال باید به مشایخ اسرائيل برساند، به او می‌گوید.
من نیز دست خود را برای ایشان در بیابان برافراشتم
«بر افراشتن دست» عملی نمادین است و نشان می‌دهد که او به راستی آن چه را به آن سوگند خورده، انجام خواهد داد. ببینید این قسمت را در حزقیال ۲۰: ۵ چطور ترجمه کرده‌اید. ترجمه جایگزین: «من خود، صادقانه سوگند می‌خورم»
(See: rc://*/ta/man/translate/translate-symaction)
برای ایشان
«خاندان اسرائيل»
زمینی كه به شیر و شهد جاری است
«زمینی که شیر فراوان و عسل در آن جاری بود.» خداوند[یهوه] به نحوی از مفید بودن آن زمین برای حیوانات و گیاهان سخن می‌گوید که گویی شیر و عسل از آن حیوانات و گیاهان در آن زمین جاری بود. ببینید این قسمت را در حزقیال ۲۰: ۶ چطور ترجمه کرده‌اید. ترجمه جایگزین: «آن زمین برای پرورش حیوانات و رشد محصولات عالی بود»
(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] and [[rc:///ta/man/translate/figs-metonymy]])
فخر تمامی زمین‌ها می‌باشد
اینجا به نحوی از زمینی که قوم در آن زندگی می‌کنند سخن گفته شده که گویی جواهر یا چیز خوشایند دیگری است. ببینید این قسمت را در حزقیال ۲۰: ۶ چطور ترجمه کرده‌اید. ترجمه جایگزین: «زیباترین زمین‌ها» [در فارسی متفاوت انجام شده]