fa_tn/1sa/10/intro.md

نکات کلی اول سموئیل ۱۰

ساختار و قالب بندی

این اولین باب در مورد شائول پادشاه است.

مفاهیم خاص در این باب

شائول در منصب شاه جدید

سموئیل به شائول گفت که خدا او را به پادشاهی برگزیده و هنگامی که در راه خانه است انبیایی را ملاقات خواهد کرد. شائول سپس شروع به نبوت کردن می‌کند و سپس خدا روح القدس را به او داد تا بداند که چه باید بکند. سموئيل به همه گفت که به مزفح بیایند، جایی که او انتخاب شائول به پادشاهی را اعلام کرد.

(See: [[rc:///tw/dict/bible/kt/prophet]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/holyspirit]])

آرایه‌های ادبی مهم در این باب

پرسش‌های بدیهی

این باب از پرسش‌های بدیهی استفاده می‌کند تا انگاره‌های متفاوتی را بیان کند: بیان واقعیت (آیا این نیست كه خداوند تو را مسح كرد تا بر میراث او حاكم شوی؟)، ابراز تعجب (اما پدر ایشان كیست؟)، برای بیان اهمیت شخص (آیا شخصی را كه خداوند برگزیده است، ملاحظه نمودید)، بیان حس حقارت (این شخص چگونه ما را برهاند؟).

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion)

اصطلاحات

سموئيل معمولاً برای نبوت کردن از اصطلاحات مختلف استفاده می‌کند: «به حضور خدا رفتن» به معنای «پرستش کردن خدا» است؛ «از دست ایشان بگیر» به معنای «پذیرفتن هدیه‌» است؛ «مستولی شده» به معنای «کنترل شدن» است؛ «هر چه دستت یابد بکن» به معنای «آنچه که لازم می‌دانی انجام بده» است؛ «خدا با توست» به معنای «هدایت شدن توسط خدا» است؛ «قلبی دیگر» به معنای «روش دیگر فکر کردن» است؛ «پیش روی خداوند» به معنای «کار کردن برای خدا» است؛ و «برانگیخته شدن دل توسط خدا» به معنای «خدا می‌خواست به آنها کمک کند» است.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-idiom)

---