fa_tn/1co/11/intro.md

2.7 KiB
Raw Permalink Blame History

اول قرنتیان ۱۱

ساختار و قالب بندی

این قسمت، آغاز بخش جدیدی از نامه پولس است (باب ۱۱ تا ۱۴). پولس در مورد مراسم کلیسایی حرف می‌زند. او در این باب به دو مشکل متفاوت می‌پردازد: زنانی که در جلسه شرکت می‌کردند (آیات ۱- ۱۶) و شام خداوند (آیات ۱۷- ۳۴).

مفاهیم خاص در این باب

رفتار خاص در مراسم کلیسایی
زنان

در این قسمت در مورد سخنان پولس، میان صاحب نظران همچنان بحث است. این دسته از زنان شاید از آزادی مسیحی خود سوء استفاده می‌کردند و با عمل بر ضد سنن بنیادین کلیسا، باعث بی‌نظمی می‌شدند. احتمالاً بی‌نظمی حاصل از اعمال آنها، پولس را نگران کرده بود.

شام خداوند

در نحوه برگزاری شام خداوند توسط قرنتیان مشکلاتی وجود داشت. آنها نمی‌توانستند به نحوی یکپارچه عمل کنند. در زمان ضیافت شام خداوند، برخی از آنها بی‌آنکه با کسی در غذا سهیم شوند، غذا را می‌خوردند. برخی از آنها [از نوشیدن زیاد و سیری] مست می‌شدند در حالی که فقرا گرسنه می‌ماندند. پولس می‌گوید اگر آنها مرتکب گناه شوند یا با هم رابطه بدی داشته باشند و با این وجود در شام خداوند شرکت کنند، در واقع مرگ مسیح را حقیر شمرده‌اند.

(See: [[rc:///tw/dict/bible/kt/sin]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/reconcile]])

آرایه‌های ادبی مهم در این باب

پرسش‌های بدیهی

پولس از پرسش‌های بدیهی استفاده می‌کند تا مردم را به خاطر عدم تمایل جهت پیروی از اصول پرستشی پیشنهادی خود توبیخ کند.  (See: rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion)

سر

پولس از «سر» در آیه ۳ به عنوان کنایه استفاده می‌کند تا در آیه چهار و در ادامه به سرِ واقعی اشاره کند. از آنجا که آیات به هم نزدیک هستند، احتمالاً پولس عمداً از «سر» به این نحو استفاده کرده است. چنین کاری نشان می‌دهد که نظرات مطرح شده در این آیات به هم مربوط هستند.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy)