fa_tn/1co/04/intro.md

1.7 KiB

نکات کلی قرنتیان ۴

مفاهیم خاص در این باب

غرور

پولس غرور[تکبر] قرنتیان را با فروتنی رسولان در تقابل قرار می‌دهد. ایمانداران اهل قرنتس دلیلی برای مغرور بودن نداشتند. تمام آنچه که داشتند و بودند عطایی از سوی خدا بود.

(See: rc://*/tw/dict/bible/kt/apostle)

آرایه‌های ادبی مهم در این باب

استعارات

پولس در این باب از استعارات زیادی استفاده می‌کند. او رسولان را مثل غلامان توصیف می‌کند. پولس از جشن ظفری سخن می‌گوید که رسولان اسیر هستند و به قتل می‌رسند. او از چوب استفاده می‌کند تا مجازات را تشبیه کند. او خود را پدر آنها می‌خواند چون «پدر روحانی» آنها است.

(See: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] and [[rc:///tw/dict/bible/kt/spirit]])

کنایه[طعنه]

پولس از آرایه ادبی طعنه[کنایه] استفاده می‌کند تا مغرور بودن قرنتیان را توصیف کند. ایمانداران اهل قرنتس حاکمانه زندگی می‌کردند، در حالیکه رسولان در عذاب بودند.   (See: rc://*/ta/man/translate/figs-irony)

پرسش‌های بدیهی

پولس از چند پرسش بدیهی در این باب استفاده می‌کند. او این پرسش‌ها را به کار می‌برد تا بر نکات تعلیمی خود به قرنتیان تاکید کند.

(See: rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion)