See in Reader
16 lines
1.2 KiB
Markdown
16 lines
1.2 KiB
Markdown
|
# اطلاعات کلی:
|
|||
|
|
|
|||
|
|
خداوند[یهوه] با استفاده از مکالمه‌ای خیالی، کاهنان را توبیخ می‌کند. در این مکالمه، کاهنان مدعی درستی[پارسایی] عمل خود هستند، اما خداوند[یهوه] به آنها می‌گوید عملشان اشتباه است.
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# اسم مرا حقیر شمردهاند
|
|||
|
|
|
|||
|
|
منظور از «اسم مرا» خود خداوند[یهوه] است. ترجمه جایگزین: «طوری با من رفتار می‌کنید که گویی از من متنفرید»
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy]])
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# چگونه اسم تو را حقیر شمردهایم؟
|
|||
|
|
|
|||
|
|
کاهنان در این قسمت با مطرح کردن پرسشی بیان می‌کنند که واقعاً از خداوند[یهوه] متنفر نیستند. این پرسش را میتوان در قالب جمله خبری بیان کرد. ترجمه جایگزین: «ما در حقیقت اسم تو را حقیر نشمردهایم» یا «به ما بگو که چطور ما نام تو را حقیر شمردهایم، زیرا فکر نمیکنیم که این کار را کرده باشیم»
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(See: [[rc://*/ta/man/translate/figs-rquestion]])
|