See in Reader
22 lines
1.7 KiB
Markdown
22 lines
1.7 KiB
Markdown
|
# اطلاعات کلی:
|
|||
|
|
|
|||
|
|
در این دو آیه نویسنده دشمنان اسرائیل را با سیلاب مقایسه می‌کند.
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# آب‌ها ما را غرق می‌کرد و نهرها بر جان ما می‌گذشت
|
|||
|
|
|
|||
|
|
این پایان جمله فرضی است که با واژگان «اگر خداوند[یهوه] در سمت ما نبود» در [مزمور ۱۲۴: ۱](../124/001.md) شروع می‌شود و با واژگان «اگر هنگامی که مردان بر علیه ما برخاستند خداوند[یهوه] در سمت ما نبود» در [مزمور ۱۲۴: ۲](./002.md) ادامه می‌یابد. این در حقیقت نتیجه‌ای را که اگر خداوند[یهوه] با آنها بود رخ نمی‌داد، توصیف می‌کند. «آب ما را نبرد و سیل ما را در هم نشکست، زیرا خداوند[یهوه] در سمت ما بود»
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-hypo]] را ببینید)
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# آب‌ها ما را غرق می‌کرد
|
|||
|
|
|
|||
|
|
در اینجا از دشمنان نویسنده به‌گونه‌ای سخن به میان آمده که گویی سیلاب هستند. ترجمه جایگزین: «دشمنان ما به آسانی ما را شکست می‌دادند»
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]] را ببینید)
|
|||
|
|
|
|||
|
|
# نهرها بر جان ما می‌گذشت
|
|||
|
|
|
|||
|
|
در اینجا از دشمنان نویسنده به گونه‌ای سخن به میان آمده که گویی آنها سیلابی هستند که اسرائیلیان را غرق می‌کرد. ترجمه جایگزین: «دشمنان‌مان، ما را شکست می‌دادند»
|
|||
|
|
|
|||
|
|
(آدرس [[rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor]] را ببینید)
|