እንደ በጎች

ጸሐፊው የሚሞቱትን ሰዎች ሁሉ ከበግ መንጋ ጋር ያነጻጽራቸዋል። ልክ አራጁ ሊያርዳቸው በሚወስንበት ጊዜ በጎች ማምለጥ እንደማይችሉ ሰዎችም የሚሞቱበት ጊዜ ሲደርስ አያመልጡም። (See: Simile)

ተወስነዋል

ይህ በአድራጊ ድምፅ ሊነገር ይችላል። አ.ት፡ “እግዚአብሔር ወስኗቸዋል” (አድራጊ ወይም ተደራጊ ድምፅ የሚለውን ተመልከት)

ጸሐፊው ሞትን ወደ መቃብር እንደሚመራቸው ሰው በመቁጠር ስለሚሞቱ ሰዎች ይናገራል። አ.ት፡ “እረኛ በጎችን ወደሚታረዱበት እንደሚወስዳቸው ሞት ይወስዳቸዋል” (ሰውኛ እና ዘይቤአዊ አነጋገር የሚለውን ተመልከት)

እዚህ ጋ “ጠዋት” የሚለው ቃል ዘይቤአዊ አነጋገር ሲሆን እግዚአብሔር ጻድቃንን ነጻ የሚያወጣበትንና ከክፉ ሰዎች የሚያድንበትን ጊዜ ያመለክታል። (ዘይቤአዊ አነጋገር የሚለውን ተመልከት)

ሲዖል ሰው ወይም እንስሳ የሆነ ይመስል ጸሐፊው የሙታን ስፍራ ስለሆነው ስለ እርሱ ይናገራል። ስለ ሬሳ መበስበስ ሲናገርም ሲዖል እነርሱን እንደሚበላቸው አድርጎ ይናገራል። (ሰውኛ እና ዘይቤአዊ አነጋገር የሚለውን ተመልከት)

ጸሐፊው ስለ ሲዖል ሲናገር በሚሞቱት ላይ ኃይል እንዳለው ሰው አድርጎ ይገልጸዋል። ከዐውዱ አንጻር ይህ ኃይል የሙታንን አካል እንደሚበላ ያመለክታል። (ሰውኛ የሚለውን ተመልከት)

እዚህ ጋ “ሕይወት” የሚለው ቃል የሰውን ሁለንተና ያመለክታል። አ.ት፡ “እግዚአብሔር ያድነኛል” (See: Synecdoche)