See in Reader
3.1 KiB
36. Табдил ёфтан
Як рӯз Исо барои дуо гуфтан ба кӯҳи баланд баромад. Ӯ бо худ се шогирдашро гирифт: Петрус, Яқуб ва Юҳанно, ки шогирдони Исо буданд, на ҳамон Юҳанное, ки Исоро таъмид дод.
Вақте ки Исо дар болои кӯҳ дуо мегуфт, чеҳраи ӯ мисли офтоб дурахшон шуд. Либосҳояш ҷилодори сафед шуданд, чунон сафед, ки ҳеҷ кас дар рӯи замин сафед карда наметавонист.
Ва ногаҳон Мӯсо ва пайғамбар Илёс пайдо шуданд, ки садҳо сол пеш дар рӯи замин зиндагӣ мекарданд. Дар болои кӯҳ пайдо шуда, онҳо бо Исо дар бораи марги Ӯ ва дар бораи мурданаш дар Ерусалим нақл карданд.
Вақте, ки Мӯсо ва Илёс бо Исо сӯҳбат мекарданд, Петрус ба Исо гуфт: "Мо дар ин ҷо худро хеле хуб ҳис мекунем! Биёед се хайма созем: яке барои Ту, яке барои Мӯсо ва дигаре барои Илёс". Аз тарс худи Петрус нафаҳмид, ки чӣ мегуфт.
Дар вақти сухан гуфтани Петрус абри дурахшоне ба онҳо фурӯд омада онҳоро иҳота кард. Аз абр овозе садо дод: "Ин Писари Ман аст, ки Ман Ӯро дӯст медорам! Ман аз Ӯ рози ҳастам. Ӯро гӯш кунед". Се шогирд сахт тарсида рӯй ба замин афтоданд.
Он гоҳ Исо ба онҳо даст расонда гуфт: "Натарсед! Бархезед"! Онҳо ба атроф нигоҳ карданд, аммо ғайр аз Исо касеро надиданд.
Пас аз он Исо бо се шогирдаш аз кӯҳ фаромад. Ӯ ба онҳо гуфт: "Дар бораи он чизе, ки дар ин ҷо рӯй дод, ба касе нагӯед. Ба наздикӣ Ман мемирам ва сипас зинда мешавам. Он гоҳ шумо метавонед ба мардум дар ин бора нақл кунед".
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз Инҷили Матто боби 17:1-9 ва Инҷили Марқус боби 9:2-8: ва Инҷили Луқо боби 9:28-36 гирифта шудааст