See in Reader
3.8 KiB
29. Ҳикоя дар бораи як хизматгори номеҳрубон
Боре Петрус аз Исо пурсид: "Устод, вақте ки бародарам бар зидди ман гуноҳ мекунад, чанд маротиба ман бояд бибахшам? Ҳафт бор"? Исо ҷавоб дод: "Ҳафт бор не, балки ҳафтод бор ҳафт борӣ"! Исо ба маънои он гуфт, ки мо бояд ҳамеша бахшем. Сипас Исо ин ҳикояро гуфт:
"Подшоҳии Худо ба подшоҳе монанд аст, ки мехост хизматгоронаш тамоми қарзҳои ӯро ба ӯ диҳанд. Як хизматгор қарзи калоне дошт, ки 200 000 маоши солона мешуд.
Азбаски ғулом наметавонист ин қарзро баргардонад, подшоҳ гуфт: "Ин мардро ва аҳли хонаводаашро ҳамчун ғулом фурӯшед то қарзро пардохт кунад".
Сипас ғулом дар назди подшоҳ ба зону афтода, илтиҷо кард: "Илтимос сабр кун ва ман ҳама чизеро, ки аз ту қарздорам, бармегардонам". Подшоҳ ба ғулом раҳм кард. Ӯ тамоми қарзро бахшида ӯро озод кард.
Вақте, ки хизматгор аз назди подшоҳ баромада рафт, бо як хизматгори дигаре вохӯрд, ки ба ӯ қарздор буд. Ин қарз ба маоши чормоҳа баробар буд. Хизматгор қарздори худро қапида ва гуфт: "Қарзи пулиро ба ман баргардон"!
Қарздор ба зону афтода илтиҷо кард: "Илтимос сабр кун ва ман ҳама чизеро, ки аз ту қарздорам ба ту бармегардонам". Вале хизматгор қарздорро ба маҳбас партофт, то он даме, ки ӯ то ба охир қарзашро баргардонад.
Хизматгорони дигар ин воқеаро диданд ва ин онҳоро ғамгин кард. Онҳо назди подшоҳ рафтанд ва ҳамаи воқеаро ба ӯ гуфтанд.
Пас подшоҳ он хизматгорро фарёд зада гуфт: "Ту ғуломи бад ҳастӣ! Ман қарзи туро бахшидам зеро ту маро илтиҷо кардӣ. Ту ҳам бояд чунин рафтор мекардӣ. Подшоҳ чунин дар ғазаб буд, ки ғуломи бадкирдорро то ба охир расонидани тамоми қарзи худ ба зиндон партофт".
Исо гуфт: "Ин аст он чизе ки Падари Осмониам бо ҳар яки шумо мекунад, агар шумо бародарони худро бо тамоми дили худ набахшед."Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз Инҷили Матто боби 18:21-35 гирифта шудааст