5.1 KiB
20. Sürgün və qayıdış
Hər iki padşahlıq – İsrail və Yəhuda Allaha qarşı günah edirdilər. Allahın onlarla Sina dağında bağladığı Əhdini pozurdular. Allah dəfələrlə peyğəmbərlər göndərirdi ki, insanlar tövbə etsinlər və yenidən Ona səcdə etsinlər, lakin onlar Allahı dinləmək istəmirdilər.
Allah bu iki padşahlığı, itaətsizlik etdiklərinə görə, düşmənlərin onları məhv etmələrinə izn verməklə cəzalandırırdı. Bu dövrdə qüdrətli dövlətlərdən biri Aşşuriya idi. Aşşurlular digər xalqlarla çox qəddarcasına rəftar edirdilər. Onlar İsrailə hücum etdilər və padşahlığı ələ keçirdilər. Aşşurlular İsrail padşahlığında bir çox adamı öldürdülər, qiymətli əşyalarını apardılar və ölkənin böyük hissəsini yandırdılar.
Bundan savayı, aşşurlular bütün rəhbər şəxsləri, bütün bacarıqlı insanları, eləcə də zəngin adamları Aşşuriyaya apardılar. İsraildə yalnız çox yoxsul insanlar qaldı.
Sonra aşşurlular, əvvəllər İsrail padşahlığı olan torpaqda başqa xalqları məskunlaşdırdılar. Bu xalqlar dağıdılmış şəhərləri yenidən tikdilər. Onlar orada qalan israillilərlə nikaha girirdilər. Başqa xalqlarla nikaha girən İsrail nəslindən olanlar samariyalı adlanırdılar.
Yəhuda sakinləri Allahın İsrail sakinlərini inamsızlıq və itaətsizlik etdiklərinə görə necə cəzalandırdığını görmüşdülər. Buna baxmayaraq, onlar bütlərə və kənanlıların tanrılarına səcdə etməyə davam edirdilər. Onları xəbərdar etmək üçün, Allah peyğəmbərlər göndərirdi, lakin onlar qulaq asmırdılar.
Aşşurlular İsraili dağıtdıqdan təxminən 100 il sonra, Allah Yəhuda ölkəsinə Babil padşahı Navuxodonosoru göndərdi. O vaxtlar Babil qüdrətli imperiya idi. Yəhuda padşahı Navuxodonosora tabe olmağa və hər il ona vergi verməyə məcbur oldu.
Lakin bir neçə il sonra Yəhuda padşahı Babilə qarşı üsyan etdi. Onda babillilər qayıdıb Yəhudaya hücum etdilər. Onlar Yerusəlimi zəbt etdilər, Məbədi dağıtdılar, şəhərin və Məbədin bütün xəzinələrini götürüb apardılar.
Üsyanın cəzası olaraq, Navuxodonosorun əsgərləri Yəhuda padşahının oğullarını onun gözü qarşısında öldürdülər, sonra da onun gözlərini çıxartdılar. Padşahı Babilə apardılar və o, zindanda öldü.
Navuxodonosor və ordusu, demək olar ki, bütün Yəhuda xalqını Babilə apardı, yalnız ən yoxsulları torpaq becərmək üçün orada saxladı. Allahın xalqının Vəd edilmiş Torpaqdan kənarda yaşamağa məcbur olduğu dövr Babil sürgünü adlanır.
Allah Öz xalqını günahlarına görə cəzalandırsa da, onların sürgün edilməsinə izn versə də, O Öz xalqına verdiyi vədlərə sadiq qaldı. Allah Öz xalqının qayğısına qalmaqda davam etdi və peyğəmbərləri vasitəsilə onlarla danışdı. Allah vəd etdi ki, 70 ildən sonra israillilər yenidən Vəd edilmiş Torpağa qayıdacaqlar.
Təxminən 70 il sonra fars padşahı Kir Babili talan etdi. Bundan sonra Babil imperiyasının əvəzinə bir çox xalqları fars imperiyası idarə etməyə başladı. O dövrdə israillilər yəhudi adlanmağa başladılar. Onların əksəriyyəti ömürlərinin axırına qədər Babildə yaşadılar. Öz torpağını xatırlayan yalnız bir neçə yaşlı yəhudi qalmışdı.
Fars imperiyası güclü idi, lakin farslar fəth edilmiş xalqlarla yaxşı davranırdılar. Kir fars padşahı olduqdan bir müddət sonra, fars şəhərini tərk etmək istəyən bütün yəhudilərin Yəhuda torpağına qayıtmasına icazə verən bir əmr verdi. Hətta onlara məbədin bərpası üçün lazım olanları verdi! Beləliklə, 70 il əsirlikdən sonra yəhudilərin kiçik bir hissəsi Yerusəlim şəhərinə qayıtdı.
Yəhudilər Yerusəlimə çatdıqda, Məbədi və şəhərin ətrafındakı divarı bərpa etdilər. Farslar hələ də onların üzərində hökmranlıq etsələr də, yəhudilər vəd edilmiş torpaqda yenidən yaşamağa və Allaha məbəddə ibadət etməyə başladılar.
Müqəddəs Kitabdan hekayə. 2 Padşahlar 17; 24-25; 2 Salnamələr 36; Ezra 1-10; Nehemya 1-13