See in Reader
10 KiB
ဖော်ပြချက်
လူသို့မဟုတ်အရာဝတ္ထုများအားပုံပြင်ထဲတွင်ပထမဆုံးအကြိမ်ဖော်ပြခြင်းခံရသည့်အခါသူတို့သည်ပါဝင်သူအသစ်များဖြစ်ကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့အား ထပ်မံ၍ဖော်ပြသောအခါတွင် သူတို့သည် ပါဝင်သူအဟောင်းများ ဖြစ်ကြသည်။
ထိုအခါက နိကောဒင်အမည်ရှိသောဖာရိရှဲ တစ်ယောက်ရှိသည်။ ...ထိုသူသည် ညအခါတွင်ယေရှုထံသို့သွားခဲ့သည်... ယေရှုသည်သူ့အားပြန်ပြောခဲ့သည်... (John 3:1, 2a, 3a)
မျဉ်းတားထားသောပထမစာကြောင်းသည်နိကောဒင်အားပါဝင်သူအသစ်နေဖြင့်မိတ်ဆက်ပေးခြင်းဖြစ် သည်။ထို့နောက်သူသည် "ထိုသူ" နှင့်"သူ" ဟူ၍အစားသုံးခြင်းခံရချိန်တွင်သူသည် ပါဝင်သူအဟောင်းဖြစ်သွားပြီး ဖြစ်သည်။
Reason This Is a Translation Issue
In order to make your translation clear and natural, it is necessary to refer to the participants in such a way that people will know if they are new participants or participants that they have already read about. Different languages have different ways of doing this. You must follow the way that your language does this, not the way that the source language does this.
သမ္မာကျမ်းစာမှဥပမာများ
ပါဝင်သူအသစ်များ
တစ်ခါတစ်ရံတွင်အရေးပါဆုံးသောပါဝင်သူအသစ်များအားမိတ်ဆက်ပေးရာ၌အောက်ပါဥပမာတွင်ဖော်ပြထားသော "လူတစ်ယောက်ရှိခဲ့သည်" ဟူသည့်သူတည်ရှိခြင်းကိုဖော်ပြသည့်စာလုံးတွဲနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလေ့ ရှိသည်။"ရှိခဲ့သည်"ဟူသောစကားလုံးတွဲသည်ဤလူတည်ရှိခဲ့ကြောင်းဖော်ပြသည်။"လူတစ်ယောက်"တွင်ပါဝင်သော "တစ်ယောက်" ဟူကြောင်းအားပထမဆုံးအကြိမ် ပြောနေခြင်းဖြစ်ကြောင်းပြသည်။ထိုစာကြောင်းရှိ ကျန်စကားလုံးများသည်ထိုသူသည်မည်သည့်နေရာမှဖြစ်ကြောင်း၊သူသည်မည်သူ၏မိသားစုဖြစ်ကြောင်းနှင့်သူ၏အမည်မှာမည်သူဖြစ်ကြောင်းတို့အားဖော်ပြသည်။
တစ်ခါက ဒန်အမျိုး ဇောရာမြို့သားမာနော်အမည်ရှိသောလူတစ်ယောက်ရှိသည်။(တရားသူကြီးမှတ်စာ 13.2. ULT)
သိပ်၍အရေးမပါသောပါဝင်သူအသစ်စာတစ်ယောက်အားတစ်ခါတစ်ရံတွင်မိတ်တက်ပေးပြီးသားဖြစ်သောပို၍အရေးပါသူနှင့်ဆက်နွယ်၍ရိုးရှင်းစွာရည်ညွှန်းထားသည်။ဤစာကြောင်းသည် သူနှင့်သူမ၏ဆက်နွယ်မှုကိုဖော်ပြသည်။
တစ်ခါက ဒန်အမျိုးကေရာမြို့သားမာနော်အမည်ရှိသော လူတစ်ယောက်ရှိခဲ့သည်။သူ၏ဇနီးသည်မြုံသောကြောင့် သားမဖွားပေ။(တရားသူကြီးမှတ်စာ 13:2 ULT)
စာရေးသူသည်စာဖတ်သူများကပါဝင်သူအသစ်အားသိမည်ဟုယူဆသောကြောင့်တစ်ခါတစ်ရံတွင်နာမည်အတိုင်ရိုးရှင်းစွာမိတ်ဆက်ပေးလေ့ရှိသည်။ ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစာစောင် ၏ ပထမဆုံးမစာပိုဒ်ငယ်တွင်စာရေးသူသည် ဘုရင် ဒါဝိဒ် သည်မည်သူဖြစ်ကြောင်းစာဖတ်သူများသိမည်ဟု ယူဆသောကြောင့် ထိုသူသည်မည်သူ ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြရန်မလိုအပ်ချေ။
ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် အသက်ကြီးရင့်၍အိုသောအခါ အတော်ခြုံ၍မနွေးနိုင်။ ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစာစောင် 1:1 ULT
ပါဝင်သူအဟောင်းများ
ပုံပြင်ထဲတွင် ဖော်ပြခြင်းခံရပြီးသောသူသည် ထို့နောက်တွင်ထို့သူ့အား နာမ်စားသုံး၍ ဖော်ပြနိုင်သည်။ အောက်ပါဥပမာတွင် မော်နာအား “သူ” ဟူသောနာမ်းစားဖြင့်ရည်ညွှန်း၍ သူ၏ဇနီးအား “သူမ” ဟူသော နာမ်စားဖြင့်ရည်ညွှန်းသည်။
သူ၏ဇနီးသည်မြုံသောကြောင့် သူမသည်သားမဖွားနိုင်ချေ။(တရားသူကြီးမှတ်စာ 13:2 ULT)
Old participants can also be referred to in other ways, depending on what is happening in the story. In the example below, the story is about bearing a son, and Manoah’s wife is referred to by the noun phrase “the wife.”
The angel of Yahweh appeared to the wife and he said to her … (Judges 13:3a ULT)
If the old participant has not been mentioned for a while, or if there could be confusion between participants, the author may use the participant’s name again. In the example below, Manoah is referred to by his name, which the author has not used since verse 2.
Then Manoah prayed to Yahweh. (Judges 13:8a ULT)
Some languages place an affix on the verb that tells something about the subject. In some of those languages, people do not always use noun phrases or pronouns for old participants when they are the subject of the sentence. The marker on the verb gives enough information for the listener to understand who the subject is. (See Verbs.)
Translation Strategies
(1) If the participant is new, use one of your language’s ways of introducing new participants.
(2) If it is not clear to whom a pronoun refers, use a noun phrase or name.
(3) If an old participant is referred to by name or a noun phrase, and people wonder if this is another new participant, try using a pronoun instead. If a pronoun is not needed because people would understand it clearly from the context, then leave out the pronoun.
ဘာသာပြန်ခြင်းနည်းစနစ်များအား အသုံးပြုထားသောဥပမာများ
(1) အကယ်၍ ပါဝင်သူသည်အသစ်ဖြစ်ခဲ့လျှင် ပါဝင်သူအသစ်များအား မိတ်ဆက်ထားသင့် ဘာသာစကား၏ နည်းလမ်းအသုံးပြုပါ။
Then Joseph, who was called Barnabas by the apostles (which is translated as Son of Encouragement), a Levite from Cyprus by birth … (Acts 4:36-37 ULT) — Starting the sentence with Joseph’s name when he has not been introduced yet might be confusing in some languages.
There was a man from Cyprus who was a Levite. His name was Joseph, and he was given the name Barnabas by the apostles (that is, being interpreted, Son of Encouragement). There was a Levite from Cyprus whose name was Joseph. The apostles gave him the name Barnabas, which means Son of encouragement.
(2) If it is not clear who a pronoun refers to, use a noun phrase or name.
And it happened that when he was praying in a certain place, when he stopped, one of his disciples said to him, “Lord, teach us to pray just as John also taught his disciples.” (Luke 11:1 ULT) — Since this is the first verse in a chapter, readers might wonder who “he” refers to.
It happened when Jesus finished praying in a certain place, that one of his disciples said, “Lord, teach us to pray just as John taught his disciples.”
(3) If an old participant is referred to by name or a noun phrase, and people wonder if this is another new participant, try using a pronoun instead. If a pronoun is not needed because people would understand it clearly from the context, then leave out the pronoun.
Joseph’s master took Joseph and put him in prison, in the place where all the king’s prisoners were put, and Joseph stayed there. (Genesis 39:20) — Since Joseph is the main person in the story, some languages might prefer the pronoun.
Joseph’s master took him and put him in prison, in the place where all the king’s prisoners were put, and he stayed there in the prison.