Mon May 09 2022 01:02:25 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

02/14.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 14 Entón Pedro, poñendose en pé cos once, levantou a voz e lles dixo: Varóns xudeos e todos os que vivides en Xerusalén, entendede ben e prestade atención as miñas palabras, \v 15 porque non estamos bébedos como pensades, xa que é só a hora terceira do día
+\v 14 Entón Pedro, poñendose en pé cos once, levantou a voz e lles dixo: Varóns xudeos e todos os que vivides en Xerusalén, entendede ben e prestade atención as miñas palabras, \v 15 porque non estamos bébedos como pensades, xa que é só a hora terceira do día \f nota do trad.: as nove da mañán \f*

02/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Porque David di de El: VÍA SEMPRE AO SEÑOR NA MIÑA PRESENCIA; POIS ESTÁ A MIÑA DESTRA PARA QUE EU SEXA CONMOVIDO. \v 26 POLO CAL O MEU CORAZÓN SE ALEGROU E A MIÑA LINGUA SE ALEGROU; E AINDA ATÉ MIÑA CARNE DESCANSARÁ EN ESPERANZA;

02/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 POIS TI NON ABANDOARÁS A MIÑA ALMA NO HADES NEN PERMITIRÁ QUE O TEU SANTO VEXA CORRUPCIÓN. \v 28 FIXÉCHEME COÑECER OS CAMIÑOS DA VIDA; E ME ENCHERÁS DE GOZO COA TUA PRESENZA.

02/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Irmáns, pódovos dicir con toda seguridade do patriarca David  que morreu e foi sepultado, e o seu sepulcro está entre nos até o día de hoxe. \v 30 Mais como era profeta , e sabía que DEUS LLE PROMETERA SENTAR a un DOS SEUS ESCENDENTES NO SEU TRONO, \v 31 miron cara o futuro e falou da resurección de Cristo, que NON FOI ABANDOADO NO HADES, NEN A SÚA CARNE VIU CORRUPCIÓN.

02/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 Deus resucitou a este Xesús, do cal sodes testemuñas. \v 33 Así que, exaltado a dereita de Deus, e tendo recibido do Pai  a promesa do Espirito Santo, derramou isto que vos vedes e ouvides

02/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Porque David non ascendeu aos ceos, pero el mesmo di: DIXO O SEÑOR AO MEU SEÑOR: "SENTA Á MIÑA DEREITA, \v 35 ATÉ QUE POÑA AOS TEUS INIMIGOS COMA ESTRADO DOS TEUS PÉS". \v 36 Saiba, entón, con certeza toda a casa de Israel, que Deus fixo Señor e Cristo a este Xesús a quen vos cruficicachedes.

02/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Ao escoitaren isto, compunxidos de corazón, dixeronlle a Pedro e aos demais apóstolos: Irmans, que faremos? \v 38 E Pedro lles dixo: Arrepentídevos e bautizádevos cada un de vós no nome de Xesúscristo para perdón dos vosos pecados, e recibiredes o don do Espítido Santo. \v 39 Porque a promesa é para vós e para os vosos fillos e para todos os que están lonxe, para tantos coma o Señor o noso Deus chame.

02/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 E con moitas outras palabras testificaba e os exortaba dicindo: Salvádevos desta xeración malvada. \v 41 Entón os que recibían a súa palabra foron bautizados e se engadiron naquel día ao redor de tres mil almas. \v 42 E perseveraban nas ensinanzas dos apóstolos, na comuñón, no partimento do pan e na oración.

02/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Apoderouse de todos o temor, porque os apóstolos facían moitos prodixios e sinais. \v 44 Todos os que creran estaban xuntos e tiñan todas as cousas en común, \v 45 vendían todas as súas propiedades e os seus bens e os compartían con todos, segundo a necesidade de cada un.

02/46.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 46 Asistían todos os días xuntos ao templo, partindo o pan nas casas, comían xuntos e con humildade de corazón, \v 47 louvaban a Deus e eran ben vistos polo povo. Cada día o Señor engadía o número dos que ían ser salvos

03/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 3 \v 1 Agora Pedro e Xoan soben a o templo a hora  da pregaria a hora novena. \v 2 Certo home coxo dende seu nacemento  o  levaban cada día e o puñan a porta de templo chamada Fermosa, pra que él poidera pidir   esmola  de as persoas que  viñan  a o templo. \v 3 Cando él mirou a Pedro e a Xoan  a piques de entrar no templo, él  lle pediu  esmola.

03/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Pedro xunto con Xoan fixaron seus ollos  nel  e dixo;" \v 5 Miranos," O coxo os mirou, a espera de recebir algo deles. \v 6 Pero Pedro lle dixo: "Prata e ouro non teño,  pero o que teño. eu dareiche. No nome de Xecuscristo de Nazaret, anda.

03/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Pedro colleuno da man dereita. o levantou; e de súpeto seus pes e os osos de seus  nocellos reciberon forzas.  \v 8 Brincando, o coxo parouse e escomenzou a camiñar; el entrou con Pedrol e Xoan a o templo,  camiñando, brincando  e loubando a Deus.

03/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Todas as persoas o miraron andando e loubando a Deus. \v 10 Eles decatáronse que era o home  que estaba sentado a receber esmolas  na porta do templo , A Hermosa e eles foron cheos de  abraio  e admiración po lo que lle ocorrera   a él.

03/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Mentras él aguntabase de Pedro e Xoan,  todas as persoas correron a eles a o álpendre  que e chamado de Salomón, abraiandose moito. \v 12 Cando Pedro  viu isto, lle resondeu a xente: ·Vostedes homes de Israel,¿por que fixan seus ollos en nosco, cama se nos houberamos feito que él camiñara por noso propio poder o piedad?

03/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 O Deus de Abraham, e Isaac, e Xacob, o Deus de nosos pais,  glorificaron  a seu Servo, Xesús. Él e Aquel a quen vostedes entregaron  e  descartaron diante  da cara  de Pilato, cando dicidiu liberalo. \v 14 Vostedes rexeitaron a o Santo e Xusto, e pidiron  no seu sitio  a un sisino para ser liberado .

03/15.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 15 Vostedes mataron a o Principe da Vida, a quen Deus  resucitou  dente os mortos, e nos somos testemuñas diso. \v 16 Agora,  pola fe no Seu nome, este home a quen vos miran  e  coñocen. este mesmo nome o fixo  forte. A fe que está a través  de Xesús  deulle esta  saúde  completa na presencia de vostedes
+.

03/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Agora, hirmans, eu seique  que  vostedes  fixestes  ignorancia coma  tamen  fixeron  os vosos gobernantes. \v 18 Pero as cousas que Deus  anunciou  de anteman po la boca de todos os profetas que Su Cristo tiña que sofrir, Él agora as foi cumplindo .

03/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Arrepentaídevos , po lo tanto,  e  cambiade, pra que vosos   pecados  sexan  borrados pra que veñas  períodosde rrefrixerio da presencia do Señor; \v 20 e  que Él poida  enviar ao Cristo que foi desinado para vostedes, Xesús.

03/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Él é o que no ceo twn de recebir ata o tempo da restayración de todas  as cousa, do que Deus faluo fai tempo po la boca dos Seus santos profetas. \v 22 Moisés certamente  dixo<, ÉL SEÑOR DEUS LEVANTÁRA UN PROFETA  COMA EU   ENTRE SEUS HIRMANS. VOSTEDES  ESCOITARAN TODO O QUE ÉL LLES FALARÁ. \v 23 SUCEDERA QUE TODA PERSOA QUE NON ESCOITE A ESE PROFETA SERÁ COMPLETAMENTE DESTRUIDOS DE ENTRE O POBO"

03/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Sï, e todos os profetas  dende Samuel e os que viñeron despois  de él, todos  falaron  e anunciaron estos  días.  \v 25 Vostedes  son os fillos dos profetas  e do pacto que Deus fixo con seus ancestros, coma  Él dixo a Abraham; "EN TUA SEMENTE TODAS AS FAMILIAS DA TERRA SERAN BENDECIDAS.  \v 26 Depoís  que Deus  resucitou a Seu  dervo, Él o mandou primeramente  a vostedes, co fin de bendecilos a  o apartarse cada un de vostedes da sua maldade."

03/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capitolo 3

05/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 5 \v 1 Un home chamado Ananías, e a súa muller Safira, vendeu unha propriedade, \v 2 e quedou con parte do prezo, sendo a súa muller sabedora; e traendo o resto, a puxo aos pés dos apóstolos

05/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Mais Pedro dixo: Ananías, por que encheu Satanás o teu corazón para mentir ao Espírito Santo e quedar con parte do prezo do terreo? \v 4 Mentres non se vendía, non te pertencía? E despois de vendido, non seguía baixo o teu poder? Por que maquinaches este asunto no teu corazón? Non lle mentiches aos homes, senon a Deus. \v 5 Ao ouvir Ananías estas palabras, caeu morto; e veu grande temor sobre todos os que o souberon. \v 6 E os xovens o levantaron e o cubriron; e sacándoo fora, déronlle sepultura.

05/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Pasadas como unhas tres horas, entrou a súa muller, sen saber o que ocorrera. \v 8 E Pedro lle preguntou: Dime, vendichedes o terreo en tanto? e ela dixo: si, ese foi o prezo

05/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Entón Pedro lle dixo: Por que vos puxechedes de acordo para probar ao Espírito Santo? Mira, os pés dos que sepultaron ao teu home están na porta e te sacarán a ti tamén. No mesmo momento, \v 10 ela caeu aos pés del, e expirou. Ao entrar os xovens, a encontraron morta, e a sacaron e lle deron sepultura xunto ao seu home. \v 11 E veu grande temor sobre toda a igrexa e sobre os que souberon estas cousas

05/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Ocorrian moitos sinais e prodixios entre o pobo pola man dos apóstolos. Estaban todos xuntos no pórtico de Salomón. \v 13 Mais ningún dos outros ousaba xuntarse con eles. Con todo, o pobo os tiña en grande estima.

05/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 E se engadían a eles máis e máis crentes no Señor, homes e mulleres, \v 15 a tal ponto que sacaban aos enfermos ás rúas e os botaban en leitos e padiolas para que ao pasar Pedro, polo menos a súa sombra caera sobre algún deles. \v 16 Tamén a xente das cidades dos arredor de Xerusalén acodían traendo enfermos e atormentados por espíritus inmundos e todos quedaban sanados.

05/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 \v 17 Pero o sumo sacerdote ergüiuise e  todos os que estaban  con íl ( que son os Saduceos),  e se encheron de celo,  v.18.e botaron man dos apóstoños, e  os puxeron a cárcere pública.

05/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Pero na   noite un anxo do Señor abriu as portas da cadea  e dirixiunnos  para fóra  e díxolles. \v 20 Ide,  ao templo e  falarlle a xente todas as  verbas  desta Vida. \v 21 Cando eles  escoitaron isto, eles entraron  no  Templo  preto do amancer  e insinaron. Pero o sumo sacerdote e os que  estaban con él viñeron, e  chamaron a todos los ancians  do pobo de Israél, e mandaronlle traer aos  apóstolos  da cadea.

05/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Pero os oficiais  que foron no nos atoparon  na cadea , e eles volveron e informaron: \v 23 " Nos atopamos a carcere pechada de moso seguro e a os gardas parados na porta, maís  cando nos abrimos, non atopamos a ninguén dendrto."

05/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Cando o capitán do témpo  e os principais  sacerdotes  escoitaron istas verbas, eles  quedaron mui perplexos  en canto deles  e que podería sair diso. \v 25 Entón  veu alguén e deixolles: os homes que  vostedes  meteron na cadea están no Templo ensinando á xente.

05/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Asín que o capitán foi con os oficiais, e os truxeron de volta pero sen violencia pous eles  tremian ca xente los  apedreara. \v 27 Cando eles os truxero, os puxeron frente ao concilio  concilio. O sumo sacerdote os interrogou, \v 28 dicindo." Nos encargamosxes  estritomente  encoemdamoslles  que non ensinaran  nese Nome, e  aínda  enchénches  a  Xerusalén coas súas ensinanzas e queredes traer o sangue dese  Home sobre nos.

05/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Pero Pedro e os apóstolos responderon:" Nos obedecemos a Deus  no lugar  de aos homes. \v 30 O Deus de nosos pais levantou a Xesús, a quen vostedes mataron, colgadoo dun árbire. \v 31 Deus o esaltou a Sua man dereita para ser Princpe e Salvador, para darlle arrepentemento a Israel, e  o perdón dos pecados. \v 32 Nos somos testemuñas destas cousas, e tamen o Espírito Santo, aquen Deus, lle deu a aqueles que lle obedecen.

05/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Cando os membros do  concilio escoitaron isto, eles estaban furiosos  e quirían matar aos apóstolos. \v 34 Pero un fariseo chamado  Gamaliel, mestre da lei honrado por todo o pobo, levantouse e mandou  cos apóstolos fosen levados  fora  por uns intres.

05/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 Entón él lles dixo: "Homes de Israel, poñan moita atención ao que vostedes se propoñen facer co estas persoas. \v 36 Fai algún tempo, Teudas se levantau  pretendendo ser alguen, e un numaro de homes, coma catrocentos,  se lle uniron. Él foi asisinado, e todos os que obedeceron foron espallados e quedaron en nada.  \v 37 Depois deste home, Xudas de Galilea, se levantou nos días do censo e levou algunha  xente detras del. Él tamén pereceu e todos os que lle obedeceran foron espallados.

05/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 Agora dígosvo: alexense destes homes  e déixaos en pa, porque  se este proxecto ou obra  é de homes, será destruído, \v 39 PERO SE É DE dEUS, NON PODERAS DESTRUÍLOS, quizas  incluso descobras  questás  loitando contra Deus " Así foron persuadidos.

05/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 Entón chamaron  aos apóstolo, golpearonlles  e mandaronlles que non  falasen  no nome de Xesús, e soltáronlos. \v 41 Eles  aíron do concilio ledos de ser  considerados de dignos  de sofrir  deshora polo Nome . \v 42 Apartires dese día, no Templo  e de   fogar en fogar, insinaron e predicaron  de seguido sobre Xesús  como o Cristo.

05/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 5

06/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 6 \v 1 Agora naqueles días, cando o númaro dos  descípolos se moltiplicaban, surdiu unha queixa dos Greco-Xudeos contra os Hebreos, qorque as súas viúvasestaban sendo descoidadas no reparto  diario dos  alimentos.

06/02.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 2 Os doce chamaron á moltitude  dos  descípulos é dixeron: Non é  doado que abandoemos a Palabra de Deus pra servir as mesas, \v 3 Polo que debedes escoller dentre vos sete homes de boa  reputación, cheos do Espírito e da sabedoria a quen podemos nomear  pàra atender este asunto. \v 4 En canto  a nós, siguiremos sempre na  pregaria e no ministerio da palabra

06/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 As cuas verbas agradaron a toda a moltitude. Asín que escolleron a Estevo, un home cheo de fe e do Espítito Santo, Nicanor, Timón, Nicolas, un prosélito da Anrioqía. \v 6 Os crentes truixeron a estos homes diante dos apóstolos quens pregaron e puxeron suas mans enriba deles.

06/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Asin que a palabra de Deus creceu, e o numaro dos descipulos  se moltipliocó en extremo en Xerusalén; e nun gran númaro dos sacerdotes fixeronse  obedentes  a fe.

06/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Pero eles non eran quén de  ergerse contra da sabeduría  ´o Espírito con o  que Estevo falaba. \v 11 Entón eles persuadiron en secredo  alguns homes para decires: " Nos escoitamos a Estevo didir verbas Blasfemas contra  Moisés e contra Deus.

06/12.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 12 Eles axitaron  ao pobo. e os ancians  e escribas  en enfrontáronse  a Estevo, agarárono e levárono ao  concilio. \v 13 Eles . trouxeron testemuñas falsas,,
+ que dixeron."  Este home non para de falar  verbas contra este lugar  sagrado  e da Lei. \v 14 Porque escoitamos dicir queste  Xesús de Nazaret  derrubaría este  lugar e trocaría as costumes que Moisés nos deixou" \v 15 Todos os que se sentaron no concilio fixaron  seus ollos nel e viron  a sua cara coma a cara dun anxo

06/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítolo 6

08/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 8 \v 1 Saulo estiva  de acordo co a súa morte.  Polo  que ese día comenzou unha gran persecución contra a igrexa que estaba en Xerusalén e  todos os creentes estaban expallados polas rexións de Xudea  e Samaría, agas os apostolos. \v 2 Homes  devotos soterraron a Estevo e puxeronlle un  loito, \v 3 Pero Saulo  lle fixo moito dano a igrexa ; él entrou  casa por casa evotando  a rrastro fora a  homes e mulleres  e os puña na cadea

08/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Porén  os crentes que foran espaxados, iban predicando la palabra . \v 5 Felipe baixou á  ciudade de Samaria  e  proclamouslle  de Cristo.

08/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Cando  multitude de persoas escoitaron e miraron as siñais que Felipe facia, eles xuntos puxeron atención ao que dician. \v 7 Porque  de moitas persoas que os tiñan,  espíritos impuros saian a fora berrando a gran voz   e moitos paralizados e coxos foron curados. \v 8 E  houbo  moiyo    gozo naquela cidade.

08/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Peo había na cidade un home que  antes facia  bruxería ; él  adoitába sorprendere á xente de Samaria mentres o  dicia ser unha persoa importante. \v 10 Todos os Samaritanos, dende o mais cativos ata  os mais  grandes, atendian a él. Eles dician, "Este home e ese podeer de Deus  o que e chamado Grande. \v 11 Eles o escoitaban, porque os  ubera  asombrado, por  moito tempo con bruxerias.

08/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Pero cando eles creeron o que Felipe  predicou sobre o evanxelio concernente ao Reina de Deus ea o nome de Xesúscristo, eles foron bautizados, tanto  homes coma muxeres. \v 13 Ë Simón mesmo tamen creeu. Despóis  ca él foi bautizado,él seguiu estando con Felipe, cando él viu siñales  facer siñales poderosas, él quedou sorprendido.

08/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Agora cando os apóstolos en Xerusalén escoitaron que Samaria   recibira  a Palabra de Deus. enviaron a eles a  Pedro  e  Xoán. \v 15 Cando eles baixaron pregaron por eles, para que eles recibiran ao Espírito Santo. \v 16 Porque ata ese tempo, o Espítito Santo non viñera sobre ningún deles, eles solo frecibran a bautismo no nome do Señor Xesús. \v 17 Enton Pedro é Xoán puxeron as mas riba deles, e  eles recibirun o Espírito Santo.

08/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Agora, cando Simón viu que  o Espírito Santo foi dado mediante a imposición de mans  dos apóstolos, él lles ofreceu a eles diñeiro. \v 19 Él dixo:  "Darme ese poder tamén   que calquera  que eu poña as  miñas mans , poda  recebir  o Espírito Santo".

08/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Pero Pedro lle   :" Ca tua prata pereza  xunto contigo, porque tí penxaches conseguir o don de Deus con cartos. \v 21 Tí non tes parte nin  participación neste asunto,  porque teu corazón no e  recto con Deus . \v 22 Polo tanto, arrepintete desta maldade túa  e prega ao Señor , para que Él poida  quizais  perdoe  a maldade do teu corazón. \v 23 Porque  miro que tí tes o veleno da  mágoa   nos lazos do pecado.

08/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Simón respondeu e dixo:" Preguen ao Señor  por mín , que ningunha destas cousas das  que vostedes falaron me pasen a mín"

08/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Cando Pedro e Pablo declararan e falaran da palabra do Señor, eles  volveron a Xerusalén. No camiño, predicaban o evanxelio a moitas vilas dos Samaritanos

08/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Agora un anxo do Señor falou  a Felipe e  lle dixo: " Erguete e vai a o sur, ao camiño que  baixa dende Xerusalén a Gaza. ( Este camiño está no deserto) \v 27 Él ergueuse e foi. Entón había  alí un home da Etiopía,  nenuco de grande autoridade baixo  Candace, raiña dos Etíopes. Él tiña o cargo  de todos  seus tesouros. \v 28 Él viu a Xerusalén para loubar. Él volvía  sentado no seu carruaxe  e estaba  lendo  ao profeta Isaías

08/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 O Espírito dixolle a Felipe: " Vai alá e achegate a ese carruaxe". \v 30 Entón Felipe correu ata él,  e escoitouno leendo ao profeta Isaías, e lle dixo:¿" Entendes o que estas a leer? \v 31 O Etíope dixo: ¿" Cóma poderéi sen alguén que me guie? Él  rogou a Felipe pra que  subira ao carruaxe e  se sentara con él.

08/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 Agora  a pasaxe da Escretura que o Etíope estaba a leer era  o siguinte: "ÉL FOI LEVADO COMA OVELLA A O MATADOIRO E COMO CORDEIRO DIANTE DO SEU  ESQUILADOR  ECALOU, ÉL NON ABRIU A BOCA. \v 33 NA SUA  HUMILLACIÓN FOI QUITADO O SEU XUIZO, ¿QUEN DECJLARARÁ A SUA XENERACIÓN? PORQUE A SUA VIDA FOI TOMADA DA TERRA"

08/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Entón o eunuco preguntou a Felipe e dixo: "  Prégoche, ¿de quén  fala o profeta?¿ De sí  ou doutra  persoa? \v 35 Felipe comenzou a  falar, ; Él comenzou con esta escretura en Isaías para predicarlle  sobre Xesús.

08/36.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 36 Mentras eles ivan polo camiño, eles chegaron a certa augua ;  o  eunuco dixo: " Mira, hay auga eiquí, ¿qué me impide ser bautizado? \v 37 Felipe dixo: Si tí crees con  todo  teu corazón podes ser bautizado". O Etíope  respondeu: · Eu creo que Xesúscristo e o Fillo de Deus." \v 38 Entón o Etíope mandou deter a carruaxe. Eles baixaron a  auga. Felipe eo eunuco, e Felipe bautizouno.

08/39.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 39 Cando eles sairon do auga o Espírito do Señor  levou  a Felipe, o eunuco no no mirou maís. e marchou polo seu camiño cheo de gozo. \v 40 Maís Felipe apareceu en Azoto. El pasou pola rexión e predicou o evanxelio en todalas cidades ata que chegou a Cesarea.

08/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capíolo 8

09/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 9 \v 1 Saulo, respirando aínda ameazas e morte contra os discípulos do Señor, foi ao sumo sacerdote, \v 2 e pediulle cartas para as sinagogas de Damasco, para que se atopaba algúns que pertencesen ao Camiño, tanto homes como mulleres, puidéseos levar atados a Xerusalén.

09/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 E sucedeu que mentres viaxaba, ao achegarse a Damasco, de súpeto  resplandeceu no seu  derredor unha luz do ceo; \v 4 e ao caer a terra, oíu unha voz que lle dicía:  Saulo,  Saulo, por que me persegues?

09/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E el dixo: Quen es, Señor? E El respondeu: Eu son Xesús a quen ti persegues; \v 6 érguete, entra na cidade,  e diráseche o que debes facer. \v 7 Os homes que ían con el detivéronse atónitos, oíndo a voz, pero sen ver a ninguén.

09/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Saulo ergueuse do chan, e aínda que os seus ollos estaban abertos, non vía nada; e levándoo pola man, trouxérono a Damasco. \v 9 E estivo tres días sen ver, e non comeu nin bebeu.

09/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Había en Damasco certo discípulo chamado Ananías; e o Señor díxolle nunha visión: Ananías. E el dixo: Heme aquí, Señor. \v 11 E o Señor díxolle: érguete e vai á rúa que se chama Dereita, e pregunta na casa de Xudas por un home de Tarso chamado Saulo, porque, velaquí, está a orar, \v 12 e viu nunha visión a un home chamado Ananías, que entra e pon as mans sobre el para que recobre a vista.

09/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Pero Ananías respondeu: Señor, eu oín de moitos sobre este home, canto mal el fixo aos teus santos en Xerusalén, \v 14 e aquí el ten autoridade dos principais sacerdotes para prender a todos os que invocan o teu nome. \v 15 Pero o Señor díxolle: Ve, porque el é o meu instrumento escollido, para levar o meu nome diante dos xentís e de reis, e dos fillos de Israel; \v 16 porque eu amosareille canto debe padecer polo meu nome.

09/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Ananías foi e entrou na casa, e despois de poñer as mans sobre el, dixo: Irmán  Saulo, o Señor Xesús, que se che apareceu no camiño por onde viñas, envioume para que recobres a vista e sexas cheo do Espírito Santo. \v 18 Nese intre caeron dos seus ollos como unhas  escamas, e recobrou a vista; e levantouse e foi bautizado. \v 19 Tomou alimentos e cobrou forzas. E por varios días estivo cos discípulos que estaban en Damasco.

09/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 De contado púxose a predicar a Xesús nas sinagogas, dicindo: El é o Fillo de Deus. \v 21 E todos os que o escoitaban estaban abraiados e dicían: Non é este o que en Xerusalén destruía aos que invocaban este nome, e o que viñera aquí con este propósito: para levalos atados ante os principais sacerdotes? \v 22 Pero Saulo seguía fortalecéndose e confundindo aos xudeus que habitaban en Damasco, demostrando que este Xesús é o Cristo.

09/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Despois de moitos días, os xudeus tramaron desfacerse del, \v 24 pero a súa conxura chegou ao coñecemento de Saulo. E aínda vixiaban as portas día e noite co propósito de matalo; \v 25 pero os seus discípulos tomárono de noite e sacárono por un burato na muralla, baixándoo nunha canastra.

09/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Cando chegou a Xerusalén, trataba de xuntarse cos discípulos; e todos lle temían, non crendo que era discípulo. \v 27 Pero  Bernabé tomouno e presentouno aos apóstolos, e contoulles como  Saulo vira ao Señor no camiño, e que El lle falara, e como en Damasco falara con valor no nome de Xesús.

09/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 E estaba con eles movéndose libremente en Xerusalén, falando con valor no nome do Señor. \v 29 Tamén falaba e discutía cos xudeus  helenistas; mais estes tentaban matalo. \v 30 Pero cando os irmáns soubérono, levárono a  Cesarea, e de alí enviárono a  Tarso.

09/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 Namentres a igrexa gozaba de paz por toda Xudea, Galilea e Samaria, e era edificada; e andando no temor do Señor e na fortaleza do Espírito Santo, seguía medrando. \v 32 E mentres Pedro viaxaba por todas aquelas rexións, veu tamén aos santos que vivían en  Lida.

09/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Alí atopou a un home chamado  Eneas, que estivera prostrado en cama por oito anos, porque estaba paralítico. \v 34 E Pedro díxolle:  Eneas, Xesucristo sándache; érguete e fai a túa cama. E ao instante ergueuse. \v 35 Todos os que vivían en Lida e en Sarón vírono, e convertéronse ao Señor.

09/36.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 36 Había entón en Xope unha discípula chamada Tabita (que traducido ao grego é Dorcas); esta muller era rica en obras boas e de caridade que facía continuamente. \v 37 E sucedeu que naqueles días enfermou e morreu; e lavado o seu corpo, puxérono nun  apousento alto.

09/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 Como  Lida estaba preto de Xope, os discípulos, ao oír que Pedro estaba alí, enviáronlle dous homes, rogándolle: Non tardes en vir a nós. \v 39 Entón Pedro levantouse e foi con eles. Cando chegou, levárono ao aposento alto, e todas as viúvas rodeárono chorando, mostrando todas as túnicas e roupas que Dorcas adoitaba facer cando estaba con elas.

09/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 Mais Pedro, facendo saír a todos, axeonllouse e orou, e volvéndose ao cadáver, dixo:  Tabita, érguete. E ela abriu os ollos, e ao ver a Pedro, incorporouse. \v 41 E el deulle a man e levantouna; e chamando aos santos e ás viúvas, presentouna viva. \v 42 E isto sóubose en todo Xope, e moitos creron no Señor. \v 43 E Pedro quedou en Xope moitos días cun tal Simón, curtidor.

09/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 9

11/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 11 \v 1 O apóstoles e os irmáns que estaba por toda Xudea escoitaron que tamén ao xentís recibiran a palabra de Deus. \v 2 E cando Pedro subiu a Xerusalén, os da circuncisión botáronlle en cara, \v 3 dicindolle: "Ti entrache na casa dos incircuncisos e comiche con eles.

11/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Entón Pedro comezou a explicarlles por orde o que sucedera, dicindo: \v 5 Estaba eu na cidade de Jope orando, e tiven en extase unha visión: un obxeto que semellaba un grande lenzo que descendía, baxando do ceo polas catro pontas, e veu até a min. \v 6 Mirando para el e observandoo, vin cuadrúpedos terrestres, feras, reptís e aves do ceo.

11/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Tamén ouvín unha voz que me dicía: "Érguete, Pedro; mata e come". \v 8 Mais eu dixen: "De ningún xeito, Señor, porque nada impuro ou inmundo entrou nunca na miña boca. \v 9 Mais a  voz do ceo repondeu por segunda vez: "O que Deus limpiou, non o chames impuro". \v 10 Isto sucedeu tres veces, e todo se retirou cara o ceo.

11/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Velaí que naquel momento apareceron tres homes diante da casa onde estábamos, que os mandaran desde Cesarea. \v 12 O Espírito me dixo que fose con eles sen dubidar. Estes seis irmáns foron tamén comigo e entramos na casa daquel home, \v 13 e el nos contou como vira ao anxo de pé na súa casa, que lle dixo: "Manda a alguén a Jope e fai traer a Simón, que tamén se chama Pedro, \v 14 quen te dirá palabras polas que serás salvo ti e toda a túa casa"

11/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Cando comecei a falar, o Espíritu Santo descendeu sobre eles, tal e como o fixo sobre nos no principio. \v 16 Entón recordei as palabras do Señor, cando dixo: "Xoán bautizou con auga, pero vós seredes bautizados co Espírito Santo".

11/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Pois, se Deus lles concedeu o mesmo don que tamén nos deu a nós despois de crer no Señor Xesús Cristo, quen era eu para estorba a Deus? \v 18 E ao ouvir isto se calmaron e glorificaron a Deus, dicindo: Asi que tamén aos xentís Deus lles concedeu o arrepentimento que leva a vida.

11/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Agora ben, os que fuxiran pola persecucion que veu despois da morte de Estevo, chegaron a Fenicia, Chipre e Antioquia, sen predicar a ninguén, só aos xudeos. \v 20 Mais algún deles, homes de Chipre e de Cirene, ao chegar a Antiaquía, falaban tamén aos gregos, predicando de Xesús. \v 21 E a man do Señor estaba con eles, e moitos creron e se convertiron ao Señor.

11/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Chegaron as novas disto aos ouvidos da igrexa de Xerusalén e enviaron a Bernabé a Antioquia. \v 23 El, cando chegou e viu a gracia de Deus, alegrouse e animaba a todos para que permaneciesen con corazón firme fieis ao Señor, \v 24 porque era un home bon e cheo do Estírito Santo e de fe. E moita xente se uniu ao Señor.

11/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Bernabé saiu cara a Tarso na procura de Saulo. \v 26 Cando o encontrou, trouxoo a Antioquia. E se reuniron coa igrexa por todo un ano, ensinando ás multitudes. E aos discípulos se lles chamou cristianos por primeira vez en Antioquia.

11/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 Por aqueles días uns profetas descenderon de Xerusalén a Antioquia. \v 28 Un deles chamado Agabo,  levantouse e falou polo Espíritu Santo que habería unha grande fame en toda a terra. E isto ocurriu no reinado de Claudio.

11/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Entón os discípulos, conforme o que cada un tiña, propuxeronse enviar una axuda para auxiliar aos irmáns en Xudea. \v 30 E así o fixeron, enviandoa aos anciáns por man de Bernabé e Saulo

11/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Feitos 11

12/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 12 \v 1 Por aquel tempo o rei Herodes botou man a algúns que pertencían á igrexa para maltratalos. \v 2 E fixo matar a espada a Xacobe, o irmán de Xoán.

12/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 E vendo que isto agradaba aos xudeus, fixo arrestar tamén a Pedro. Isto sucedeu durante os días dos pans sen fermento. \v 4 E tomándoo preso, púxoo no cárcere, entregándoo a catro piquetes de soldados para que o gardasen, coa intención de levalo ante o pobo despois da Pascua.

12/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 Así pois, Pedro era custodiado no cárcere, pero a igrexa facía oración fervente a Deus por el. \v 6 E esa noite, cando  Herodes estaba a piques de sacalo, Pedro estaba a durmir entre dous soldados, suxeito con dúas cadeas; e uns gardas diante da porta custodiaban o cárcere.

12/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 E velaquí, aparecéuselle un anxo do Señor, e unha luz brillou na cela; e o anxo tocou a Pedro no costado, e espertouno dicindo: érguete decontado. E as cadeas caeron das súas mans. \v 8 E o anxo díxolle: Vístete e ponte as sandalias. E así o fixo. E díxolle o anxo: Envólvete no teu manto e sígueme.

12/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E saíndo, seguíao, e non sabía que o que facía o anxo era de verdade, senón que cría ver unha visión. \v 10 Cando pasaran a primeira e a segunda garda, chegaron á porta de ferro que conduce á cidade, a cal se lles abriu por si mesma; e saíron e seguiron por unha rúa, e decontado o anxo afastouse del.

12/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 \v 12 Cando Pedro volveu en si, dixo: Agora sei en verdade que o Señor enviou ao seu anxo, e rescatoume da man de Herodes e de todo o que esperaba o pobo dos xudeus. Ao decatarse disto, foi á casa de María, a nai de Xoán, chamado tamén Marcos, onde moitos estaban reunidos e oraban.

12/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E cando chamou á porta da entrada, unha serventa chamada Rode saíu a ver quen era. \v 14 Ao recoñecer a voz de Pedro, de alegría non abriu a porta, senón que correu dentro e anunciou que Pedro estaba á porta. \v 15 E eles dixéronlle: Estás tola! Pero ela insistía en que así era. E eles dicían: É o seu anxo.

12/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Mais Pedro continuaba chamando; e cando eles abriron, vírono e asombráronse. \v 17 E facéndolles sinal coa man para que gardasen silencio, contoulles como o Señor o sacara do cárcere. E díxolles: Informade destas cousas a Xacobe e aos irmáns. Entón saíu, e foise a outro lugar.