Sat Apr 02 2022 00:30:35 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

04/15.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 15 Mandáronos fóra do consello, e deliberaban entre eles, \v 16 dicindo: que faremos con estes homes? porque certamente este milagre notable foi feito por medio deles, manifesto en toda Xerusalén, e non podemos negalo. \v 17 Pero para que non se espalle máis entre a xente, ameacémolos para que non falen a ninguén máis nese home. \v 18 Chamáronos e prohibíronlles falar ou ensinar no nome de Xesús.
+\v 15 Mandáronos fóra do consello, e deliberaban entre eles, \v 16 dicindo: que faremos con estes homes? porque certamente este milagre notable foi feito por medio deles, manifesto en toda Xerusalén, e non podemos negalo. \v 17 Pero para que non se espalle máis entre a xente, ameacémolos para que non falen a ninguén máis nese nome. \v 18 Chamáronos e prohibíronlles falar ou ensinar no nome de Xesús.

22/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 22 \v 1 Meus irmáns e pais, escoitade agora a miña defensa diante de vós. \v 2 Oíndo eles que falaba en hebreo, calaron; e dixo el:

22/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Eu son xudeu, nado en Tarso de Cilicia, pero criado nesta vila, ensinado aos pés de Gamaliel instruído en todo o rigor da lei ancestral, sendo tan celoso de Deus coma todos vós. \v 4 Perseguín este Camiño a morte, atando e metendo no cárcere tanto a homes coma a mulleres, \v 5 do que poden dar testemuña o sumo sacerdote mailo consello dos anciáns. Tamén recibín cartas deles para os irmáns, e saín cara Damasco a fin de traer presos a Xerusalén aos que estaban aló, para que foran castigados.

22/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 E cando ía de camiño, estando xa preto de Damasco, como ao mediodía, de súpeto unha luz moi brillante do ceo resplandeceu arredor de min, \v 7 e caín no chan, e oín unha voz que me dicía: "Saulo, Saulo, por que me persigues?" \v 8 E respondín: "Quen es, Señor?" e El díxome: "Eu son Xesús o Nazareno, a quen ti persigues".

22/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E os que estaban comigo efectivamente viron a luz, mais non escoitaron a voz de quen estaba a falar comigo. \v 10 Entón eu dixen: "Que debo facer, Señor?" e o Señor díxome: "Érguete e vai a Damasco ; alí diráseche todo o que se dispuxo que fagas. \v 11 Pero como eu non vía polo resplandor daquela luz, os que estaban comigo, leváronme da man e entrei en Damasco.

22/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Entón, un tal Ananías, home piadoso segundo as normas da lei, e de quen daban bo testemuño todos os xudeus que vivían alí, \v 13 achegouse a min, e poñéndose á beira miña, díxome: "Irmán Saulo, recupera a vista". E nese mesmo intre mirei para el.

22/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Entón el dixo: "O Deus dos nosos pais designoute para que coñezas a súa vontade, vexas ao Xusto, e oias a voz da súa boca. \v 15 Porque lle serás testemuña a todas as persoas do que viches e oiches. \v 16 E agora, a que agardas? Érguete e bautízate e lava os teus pecados invocando o seu nome".

22/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 E aconteceu que cando cheguei de volta a Xerusalén, mentres oraba no templo, caín nun éxtase, \v 18 e vin ao Señor que me dicía: "Apresúrate e sae pronto de Xerusalén porque non van recibir o teu testemuño acerca de min."

22/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 E dixen eu: "Señor, eles saben de sobra que sinagoga tras sinagoga eu metía presos e zoscaba aos que crían en ti. \v 20 E cando se vertía o sangue de Esteban, testemuña túa, tamén eu estaba alí dando a miña aprobación, e coidando os mantos dos que o estaban a matar. \v 21 Pero El díxome: "Vai, porque eu voute mandar lonxe, aos xentís."

22/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Escoitárono ata que dixo isto, entón, levantaron a voz e dixeron: Quita da terra  a este individuo! non se lle debe permitir que viva. \v 23 Como eles berraban, e tiraban os seus mantos, espallando o pó polo aire, \v 24 o tribuno mandou que o meteran na fortaleza, dicindo que o atormetaran con azoutes para descubrir a razón pola que berraban na súa contra daquel xeito.

22/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Pero cando o estaban atando con correas, Pablo díxolle ao centurión alí presente: será que poidades azoutar a un cidadán romano sen facerlle un xuízo? \v 26 Escoitando isto o centurión, foi onda o tribuno e avisoulle, dicindo: que vas facer? mira que este home é romano.

22/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 E achegouse o tribuno a Pablo e díxolle: Dime, es ti romano?, e el dixo: sí. \v 28 E o tribuno respondeu: Eu,cunha grande suma, adquirín esta cidadanía. E Pablo dixo: Pois eu son cidadán de nacemento. \v 29 Entón os que ían a azoutalo para interrogalo, soltárono ao momento; e tamén o tribuno, sabendo que o tivera atado, colleu medo ao saber que era romano.

22/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30 Ao día seguinte, querendo saber de seguro por que o acusaban os xudeus, desatouno e ordenoulles aos principais sacerdotes e a todo o consello que se reuniran; e sacando a Pablo, púxoo diante deles.

22/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 22

25/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 25 \v 1 Festo, entón, aos tres dias de chegar á provincia, subiu a Xerusalén dende Cesarea. \v 2 E os principais sacerdotes e os xudeus máis influíntes presentaron demanda contra Pablo, e rogábanlle, \v 3 pedindo un favor na súa contra; que o fixera traer a Xerusalén ( preparando eles, ao tempo, unha emboscada para matalo no camiño).

25/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Pero Festo respondeu que Pablo estaba baixo custodia en Cesarea, e que axiña sairía él cara alá. \v 5 Entón, díxolles, os que de entre vós teñan autoridade, baixen comigo e se hai algo impropio no home, acusadeo.

25/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Logo de quedar con eles por uns oito ou dez días, non máis, baisxou a Cesarea, e ao día seguinte sentou no tribunal e mandou que trouxeran a Pablo. \v 7 Cando éste chegou, rodeárono os xudeus que baixaran de Xerusalén, presentando na súa contra moitas e graves acusacións que non podían probar, \v 8 mentres Pablo dicía en defensa propia: non cometín delito algún, nen contra da lei dos xudeus, nen contra do templo, nen contra o César.

25/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Pero Festo, querendo facer un favor aos xudeus, respondeu a Pablo e dixo: estás disposto a ir a Xerusalén e a seres xulgado diante miña por estas acusacións? \v 10 Entón Pablo respondeu: ante o tribunal do César estou, que é onde debo ser xulgado. Ningunha ofensa lle fixen aos xudeus, como moi ben sabes ti.

25/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Polo tanto, se son culpable, e fixen algo digno de morte, non rexeito morrer; pero se ningunha de esas cousas das que estos me acusan, é verdade, ninguén me pode entregar a eles. Apelo ao César. \v 12 Entón Festo, logo de consultar con consello, respondeu: ao César apelaches, ao César has ir.

25/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Pasados varios días, o rei Agripa e Berenice chegaron a Cesarea e foron saudar a Festo. \v 14 Como estiveron alí moitos días, Festo presentou o caso de Pablo ante o rei, dicindo: hai un home que Félix deixou preso, \v 15 sobre o que, estando en Xerusalén, os principais sacerdotes e os anciáns dos xudeus presentaron acusacións na súa contra, pedindo unha sentencia condenatoria en contra del. \v 16 Eu respondinlles que non é costume entres os romanos, entregar a un home sen que antes o acusado confronte aos seus acusadores, e teña a oportunidade de defenderse dos cargos.

25/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Así que, cando se reuniron aquí, non demorei, senón que ao día seguinte, sentei no tribunal e mandei que trouxeran ao home. \v 18 E levantándose os acusadores, non presentaban cargo algún das cousas perversas que eu sospeitaba, \v 19 senón que tiñan na súa contra algúns puntos de desacordo respeto da súa relixión, a sobre un tal Xesús, xa morto, de quen Pablo afirmaba que estaba vivo. \v 20 E estando eu perplexo con toda esta polémica, pregunteille se quería ir a Xerusalén e ser xulgado aló por estas cousas.

25/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Pero como Pablo apelou para que fose gardado baixo custodia, para que o emperador dese o seu fallo, mandei custodialo ata envialo ao César. \v 22 Entón Agripa díxolle a Festo: a min tamén me gustaría escoitar ao home. Mañán, dixo Festo, oiralo.

25/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Así que, ao día seguinte, cando Agripa e Berenice con moita pompa, entraron no salón de audiencia, acompañados polos tribunos e os homes máis importantes da vila, Festo mandou traer a Pablo. \v 24 E dixo Festo: Rei Agripa e demáis presentes aquí con nós, velaquí vedes a este home, sobre o que todo o pobo xudeu, tanto aquí coma en Xerusalén, me fixo unha petición declarando a berros que non debe vivir máis.

25/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Pero eu descubrín que non hai en el nada digno de morte, e como el mesmo apelou ao emperador, decidín envialo. \v 26 Pero non teño nada en concreto que escribirlle ao soberano sobre el, polo tanto tróuxeno diante de vós, e especialmente diante de ti, rei Agripa, para que logo de interrogalo, eu teña algo que escribir. \v 27 Pois paréceme ilóxico enviar a un preso e non indicar os cargos que existan na súa contra.

25/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 25

28/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 28 \v 1 E unha vez a salvo, foi que soubemos que a illa tiña por nome Malta. \v 2 E os nativos mostráronnos o seu agarimo, porque por mor da chuva e do frío, fixeron lume e acolléronnos a todos.

28/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Pero cando Pablo recolleu algunhas ramas secas e as botou no lume, unha víbora saiu fuxindo da calor e traboulle na man. \v 4 E os nativos, cando viron que o animal penduraba da súa man, dicían entre eles: abofé que este home é un asasino, pois mesmo que foi salvado do mar, a Xustiza non lle deixou vivir.

28/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 Pablo, sacudindo a víbora da man, botouna ao lume e non sufriu dano algún. \v 6 E eles agardaban que comezara a incharse, ou que de súpeto caera morto. Mais despois de moito agardar e vendo que nada malo lle pasaba, mudaron de parecer e dixeron que era un deus.

28/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Preto de alí había uns terreos do home principal da illa, chamado Publio, que nos recibiu e nos hospedou bondadosamente por tres días. \v 8 E sucedeu que o pai de Publio xacía na cama, adoecido con febre e disentería; e Pablo entrou a velo, e despois de orar puxo as mans sobre él, e sanouno. \v 9 Cando pasou isto, os demáis nativos da illa que tiñan enfermidades viñan a él e eran curados. \v 10 Tamén nos honraron con moitas atencións, e ao zarpar abastecéronnos con todo o necesario.

28/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Despois de tres meses, fixémonos á vela nunha nave alexandrina que invernara na illa e levaba como insignia a Dióscuros.\f (os xemelgos Cástor e Pólux)\f* \v 12 Cando chegamos a Siracusa, quedamos alí por tres días.

28/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E zarpando de alí, seguimos pola costa ata chegar a Rexio. Ao día seguinte púxose o vento do sur, e en dous días chegamos a Puteoli. \v 14 Alí atopamos a algúns irmáns que nos invitaron a quedar con eles por sete días. E así chegamos a Roma. \v 15 Cando os irmáns souberon da nosa chegada, viñeron dende aló a recibirnos ata o Foro de Apio e As tres Tabernas; e cando Pablo alcanzou a velos, deu gracias a Deus e colleu folgos.

28/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Cando entramos en Roma, permitíuselle a Pablo vivir aparte, custodiado por un soldado. \v 17 E aconteceu que tres días despois, el convocou aos principais dos xudeus e unha vez reunidos díxolles: irmáns, sen ter feito nada na contra do noso pobo nen contra das tradicións dos nosos devanceiros, dende Xerusalén fun entregado preso nas mans dos romanos. \v 18 E cando me interrogaron, quixeron soltarme, pois non atoparon causa para condearme a morte.

28/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Pero cando os xudeus se opuxeron, vinme na obriga de apelar ao César, mais non porque tivese algunha acusación na contra do meu pobo. \v 20 Polo tanto, por esta razón pedín vervos e falarvos, porque pola causa da esperanza de Israel é que levo enriba esta cadea.

28/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 E eles dixeron: nós nen recibimos cartas de Xudea sobre ti, nen se achegou aquí ningún dos teus irmáns informando ou falando cousa mala de ti. \v 22 Pero desexamos oír de ti o que ensinas, porque o que sabemos desta secta é que en todas partes se fala en contra dela.

28/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 E poñéndolles día, viñeron moitos onde el descansaba, e da mañá á tarde explicáballes testificando fielmente sobre o reino de Deus, e procurando persuadilos sobre Xesús, tanto pola lei de Moisés coma polos profetas. \v 24 Algúns eran convencidos co que se dicía, pero outros non crían.

28/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 E estando en desacordo entre eles despedíronse despois de que Pablo engadiu unha palabra máis: ben falou o Espírito Santo por medio do profeta Isaías aos vosos devanceiros, \v 26 dicindo: vai a este pobo e di: "ao oír oiredes, e de ningún xeito entenderedes; e vendo veredes, e de ningún xeito percibiredes,

28/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 porque o corazón deste pobo endureceuse, e con dificultade oen os seus oídos; e pecharon os seus ollos; non sexa que vexan cos ollos, e oian cos oídos, e entendan co corazón, e se arrepintan, e Eu os sane.

28/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Sabede, polo tanto, que esta salvación de Deus foi enviada aos xentís. Eles sí oirán. \v 29 E dito isto, os xudeus marcharon, rifando entre eles.

28/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30 E Pablo quedou por dous anos enteiros na habitación que alquilaba, e recibía a todos os que o ían ver, \v 31 predicando o reino de Deus, e ensinando todo o concerniente ao Señor Xesús Cristo con toda liberdade, sen estorbo.

28/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 28

manifest.json

@@ -172,6 +172,45 @@
 		"02-16",
 		"02-18",
 		"02-20",
-		"02-22"
+		"02-22",
+		"22-title",
+		"22-01",
+		"22-03",
+		"22-06",
+		"22-09",
+		"22-12",
+		"22-14",
+		"22-17",
+		"22-19",
+		"22-22",
+		"22-25",
+		"22-27",
+		"22-30",
+		"25-title",
+		"25-01",
+		"25-04",
+		"25-06",
+		"25-09",
+		"25-11",
+		"25-13",
+		"25-17",
+		"25-21",
+		"25-23",
+		"25-25",
+		"28-title",
+		"28-01",
+		"28-03",
+		"28-05",
+		"28-07",
+		"28-11",
+		"28-13",
+		"28-16",
+		"28-19",
+		"28-21",
+		"28-23",
+		"28-25",
+		"28-27",
+		"28-28",
+		"28-30"
 	]
 }