Mon Nov 18 2024 18:27:05 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

03/34.txt

@@ -1,3 +1 @@
-\v 34 Esmagar debaixo dos pés a tódolos presos dun país,
-\v 35 privar do dereito a unha persoa na presenza do Altísimo,
-\v 36 enganar a un home no seu litixio: estas cousas non as aproba o Señor!
+\v 34 Esmagar debaixo dos pés a tódolos presos dun país, \v 35 privar do dereito a unha persoa na presenza do Altísimo, \v 36 enganar a un home no seu litixio: estas cousas non as aproba o Señor!

03/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Quen é aquel que fala e así acontece, se o Señor non o ordenou? \v 38 Non saen da boca do Altísimo tanto as desgrazas como o bo? \v 39 Por que se ha queixar o ser vivo? Que sexa valente fronte os seus pecados!

03/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 Examinemos os nosos camiños e escudriñémolos, e volvamos a Iahveh! \v 41 Ergamos o noso corazón nas nosas mans cara o Deus nos ceos. \v 42 Nós pecamos e rebelámonos; e Ti non nos perdoaches. \v 43 Cubrícheste de ira e perseguíchesnos; mataches e non perdoaches.

03/44.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 44 Cubrícheste cunha nube para que a oración non chegara a ti. \v 45 Fixéchesnos lixo e escoria no medio dos pobos. \v 46 Abriron a súa boca contra nós todos os nosos inimigos. \v 47 O espanto e a fosa viñeron sobre nós, a desolación e a destrución.

03/48.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 48 Ríos de auga derraman os meus ollos por mor da destrución da filla do meu pobo. \v 49 Os meus ollos flúen sen cesar, sen ter descanso. \v 50 Ata que Iahveh vexa e mire dende os ceos.

03/51.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 51 Os meus ollos causan dor á miña alma por todas as fillas da miña cidade. \v 52 Coma un paxáro déronme caza, aqueles que son os meus inimigos sen causa. \v 53 Calaron a miña vida cando estaba na fosa, e botaron pedra sobre min. \v 54 As augas cubriron a miña cabeza e dixen: -Estou perdido!

03/55.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 55 Invoquei o teu nome, Iahveh, dende a fosa máis profunda. \v 56 Ti escoitaches a miña voz: non peches o teu ouvido ao clamor dos meus suspiros! \v 57 Achegácheste o día que te invoquei e dixeches: -Non temas.

03/58.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 58 Ti defendiches, Señor, a causa da miña alma e redimiches a miña vida. \v 59 Ti miraches a miña opresión, faime xustiza Iahveh! \v 60 Miraches toda a súa vinganza, tódolos seus plans contra min. \v 61 Escoitaches as súas aldraxes, ó Iahveh, tódalas súas murmuracións contra min;

03/62.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 62 os beizos dos meus agresores e as súas murmuracións están na miña contra todo o día. \v 63 Estean sentados ou en pé, eu son o obxecto da súa copla.

03/64.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 64 Ti daraslles o seu pago, ó Iahveh, conforme a obra das súas mans. \v 65 Daraslles dureza de corazón, a túa maldición será sobre eles. \v 66 Persígueos coa túa ira e destrúeos de debaixo dos ceos, ó Iahveh!

04/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 4 \v 1 Como se escureceu o ouro! Como mudou o ouro puro! Por todas as encrucilladas están tiradas as pedras do santuario! \v 2 Os fillos preciosos de Sión, que valían o seu peso en ouro puro, son tidos por vasos de barro, obra de mans de oleiro.

04/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Aínda os chacais ofrecen o seu peito para amamantar ás súas crías; pero a filla do meu pobo volveuse cruel coma os avestruces do deserto.

04/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 A lingua do neno de peito pegóuselle ao seu padal pola sede; os pequenos piden pan, pero non hai quen o reparta. \v 5 Os que comían manxares andan desolados polas rúas; os que se criaron entre púrpura abrazan o lixo.

04/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 A iniquidade da filla do meu pobo é maior que o pecado de Sodoma, que foi derrubada nun instante sen que as mans actuaran contra ela.

04/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Os seus consagrados eran máis puros que a neve, máis brancos que o leite, máis vermellos de corpo que os corais, coma o zafiro no seu parecer. \v 8 Hoxe os seus rostros son máis negros que o feluxe, e non se lles recoñece nas rúas; a súa pel pegouse aos seus ósos, murchou coma madeira.

04/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Máis ditosos foron os que morreron a espada que os que morren de fame, que se consumen esgotados, pola falta dos froitos dos campos. \v 10 As mans de mulleres compasivas cociñaron os seus propios fillos, que lles serviron de comida por mor da calamidade da filla do meu pobo.

04/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Iahveh cumpriu a súa indignación, derramou o ardor da súa ira; e encendeu un lume en Sión que consumiu os seus alicerces.