Sun Apr 17 2022 17:04:28 GMT+0200 (heure d’été d’Europe centrale)
This commit is contained in:
commit
81a45f2769
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\c 1 \v 1 O primeiro relato que che escribín, Teófilo, falaba de todas a cousas que Xesús comezou a facer e a ensinar, \v 2 ata o día no que foi recibido arriba, logo de dar instrucións polo Espírito Santo aos apóstolos que escollera. \v 3 A estos, tamén, despois do seu padecemento, presentouse vivo con moitas probas indubidables, aparecéndoselles por corenta días e falándolles das cousas do reino de Deus.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 4 E xuntándose con eles, mandoulles que non saíran de Xerusalén, senón que agardaran por a promesa do Pai: a que, lles dixo, oistes de min; \v 5 pois Xoan bautizou con auga, pero vós seredes bautizados con Espírito Santo de aquí a poucos días.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 6 Entón os que estaban reunidos, preguntábanlle, dicindo, Señor, restablecerás neste tempo o reino a Israel? \v 7 El díxolles: non é de vos saber os tempos nen as ocasións que o Pai acordou coa súa propia autoridade; \v 8 pero recibiredes poder cando o Espírito Santo veña sobre vós ; e me seredes testemuñas en Xerusalén, en toda Xudea e Samaria, e mesmo nos confíns da terra.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 9 Tendo ditas estas cousas, foi alzado á vista deles, e unha nube ocultouno dos seus ollos. \v 10 E mirando fixamente ao ceo mentres El ascendía, aconteceu que se presentaron canda eles dous varóns en vestiduras brancas, \v 11 que lles dixeron: galileos, por que estades a mirar ao ceo? Este mesmo Xesús, que foi tomado de entre vós cara o ceo, volverá do mesmo xeito, así como o vistes ir camiño ao ceo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 12 Entón regresaron a Xerusalén desde o monte das Oliveiras, que está preto de Xerusalén, camiño de un día de repouso \f ( aprox 900m )\f*. \v 13 Entrando na vila, subiron ao cuarto que tiñan no piso superior onde estaban aloxados Pedro, Xoan, Xacobe e Andrés, Felipe e Tomás, Bartolomé e Mateo, Xacobe fillo de Alfeo, Simón o Zelote e Xudas, fillo de Xacobe. \v 14 Todos eles estaban unánimes, adicados á oración xunto coas mulleres e María, a nai de Xesús e os seus irmáns.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 15 Por aquel tempo Pedro ergueuse no medio dos irmáns ( un grupo como de cento vinte persoas que estaban alí reunidos ) e dixo: \v 16 varóns irmáns, era necesario que tivera cumprimento a escritura que predixo o Espírito Santo por boca de David sobre Xudas, o que guiou aos que prenderon a Xesús.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 17 Porque era dos nosos e tivera parte neste ministerio. \v 18 ( Este, de feito, fíxose cun campo pequeno cos cartos da súa maldade e caendo de cabeza, rebentou polo medio, e todas as súas tripas quedaron espalladas pola eira. \v 19 Tal cousa foi sabida por todos os que vivían en Xerusalén, de maneira que aquel lugar foi nomeado na súa propia lingua Acéldama, que ven sendo así como un campo pequeno de sanque.)
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 20 Porque está escrito nos Salmos: que sexa feita deserta a súa morada, e non haxa quen habite nela; e: que outro tome o seu cargo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 21 Polo tanto é necesario, que de todos os homes que nos acompañaron todo o tempo que o Señor Xesús viviu entre nós, \v 22 desde o bautismo de Xoan, ata o día que foi recibido arriba de entre nós, sexa un constituido testemuña da súa resurreción xunto con nós. \v 23 E erguéronse dous: Xosé, chamado Barsabás, de sobrenome Xusto, e Matías.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 24 E logo de estar orando dixeron: ti, Señor, que coñeces o corazón de todos, indícanos a cal destes dous escolliches \v 25 para que ocupe este ministerio e apostolado, do que Xudas se extraviou para ir camiño a onde lle correspondía. \v 26 Botaronlles sortes, e caeu a sorte en Matías, e foi contado xunto cos once apóstolos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
Capítulo 1
|
|
@ -1 +1,6 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 25 Porque David di de El: VÍA SEMPRE AO SEÑOR NA MIÑA PRESENCIA; POIS ESTÁ A MIÑA DESTRA PARA QUE EU SEXA CONMOVIDO. \v 26 POLO CAL O MEU CORAZÓN SE ALEGROU E A MIÑA LINGUA SE ALEGROU; E AINDA ATÉ MIÑA CARNE DESCANSARÁ EN ESPERANZA;
|
\v 25 Porque David di de El: VÍA SEMPRE AO SEÑOR NA MIÑA PRESENCIA; POIS ESTÁ A MIÑA DESTRA PARA QUE EU SEXA CONMOVIDO. \v 26 POLO CAL O MEU CORAZÓN SE ALEGROU E A MIÑA LINGUA SE ALEGROU; E AINDA ATÉ MIÑA CARNE DESCANSARÁ EN ESPERANZA;
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 26 Pois David dí sobre Él: EU SEMPRE VIA AO SEÑOR DIANTE DO MEU ROSTRO
|
||||||
|
PORQUE ÉL SEMPRE ESTA NA MIÑA MAN DEREITA PARA QUE EU NON SEXA MOVIDO. \v 25 PO LO TANTO MEU CARAZÓN ESRA LEDO E A MIÑA LINGUA ALEGRASE, TAMEN A MIÑA CARNE VIVIRA CON CONFIANZA
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 27 POIS TI NON ABANDOARÁS A MIÑA ALMA NO HADES NEN PERMITIRÁ QUE O TEU SANTO VEXA CORRUPCIÓN. \v 28 FIXÉCHEME COÑECER OS CAMIÑOS DA VIDA; E ME ENCHERÁS DE GOZO COA TUA PRESENZA.
|
\v 27 POIS TI NON ABANDOARÁS A MIÑA ALMA NO HADES NEN PERMITIRÁ QUE O TEU SANTO VEXA CORRUPCIÓN. \v 28 FIXÉCHEME COÑECER OS CAMIÑOS DA VIDA; E ME ENCHERÁS DE GOZO COA TUA PRESENZA.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 27 PORQUE TÍ NON ABANDARÁS A MIÑA ALMA NO HADES, NIN PERMETIRAS O TEU SANTO VER CORRUPIÓN. \v 28 TÍ ME RELEVACHES A MIN OS CAMIÑOS DA VIDA. TÍ ENCHERASME DE CONTIDOS COA TÚA CARA
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 29 Irmáns, pódovos dicir con toda seguridade do patriarca David que morreu e foi sepultado, e o seu sepulcro está entre nos até o día de hoxe. \v 30 Mais como era profeta , e sabía que DEUS LLE PROMETERA SENTAR a un DOS SEUS ESCENDENTES NO SEU TRONO, \v 31 miron cara o futuro e falou da resurección de Cristo, que NON FOI ABANDOADO NO HADES, NEN A SÚA CARNE VIU CORRUPCIÓN.
|
\v 29 Irmáns, pódovos dicir con toda seguridade do patriarca David que morreu e foi sepultado, e o seu sepulcro está entre nos até o día de hoxe. \v 30 Mais como era profeta , e sabía que DEUS LLE PROMETERA SENTAR a un DOS SEUS ESCENDENTES NO SEU TRONO, \v 31 miron cara o futuro e falou da resurección de Cristo, que NON FOI ABANDOADO NO HADES, NEN A SÚA CARNE VIU CORRUPCIÓN.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 29 Hirmás, eu podo falar confiadamente do patriarca David: él morreu é foi soterrado e a sua tumba esta connosco ata o día de oxe. \v 30 Po lo cal, él foi un profeta e sabía que Deus había xurado con unha promesa a él, que Él establecería no seu trono un dos froitos de seu corpo. \v 31 Él mirou isto de anteman falou de resucción de Cristo. ÉL NON FOI ABANDOADO A O HADES, NIN TAMPOUCO SUA CARNE MIROUN CORRUCCIÓN.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 32 Deus resucitou a este Xesús, do cal sodes testemuñas. \v 33 Así que, exaltado a dereita de Deus, e tendo recibido do Pai a promesa do Espirito Santo, derramou isto que vos vedes e ouvides
|
\v 32 Deus resucitou a este Xesús, do cal sodes testemuñas. \v 33 Así que, exaltado a dereita de Deus, e tendo recibido do Pai a promesa do Espirito Santo, derramou isto que vos vedes e ouvides
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 32 Este Xesús, Deus o resucitou, do cal todos nos somos restemuñas. \v 33 Asin que foi elevado a dereita de Deus e recibiu a promesa do Espírito Santo do Pai, Él derramou isto que vostede miran e escoitan.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 34 Porque David non ascendeu aos ceos, pero el mesmo di: DIXO O SEÑOR AO MEU SEÑOR: "SENTA Á MIÑA DEREITA, \v 35 ATÉ QUE POÑA AOS TEUS INIMIGOS COMA ESTRADO DOS TEUS PÉS". \v 36 Saiba, entón, con certeza toda a casa de Israel, que Deus fixo Señor e Cristo a este Xesús a quen vos cruficicachedes.
|
\v 34 Porque David non ascendeu aos ceos, pero el mesmo di: DIXO O SEÑOR AO MEU SEÑOR: "SENTA Á MIÑA DEREITA, \v 35 ATÉ QUE POÑA AOS TEUS INIMIGOS COMA ESTRADO DOS TEUS PÉS". \v 36 Saiba, entón, con certeza toda a casa de Israel, que Deus fixo Señor e Cristo a este Xesús a quen vos cruficicachedes.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 34 Porque Davis non ascendeu a o ceo, pero él dí: ",.O SEÑOR DIXO A MEU SEÑOR; SENTATE A MIÑA MAN DEREITA, \v 36 ATA QUE EU FAGA A TEUS ENIMIGOS EL PEIRAO PARA TEUS PES" \v 35 .Polo \ tanto, deixen que toda a casa de Israel certamente coñezca que Deus ofixo ambos , Señor e Cristo, e iste Xesús a quen vostedes crucificaron"
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 37 Ao escoitaren isto, compunxidos de corazón, dixeronlle a Pedro e aos demais apóstolos: Irmans, que faremos? \v 38 E Pedro lles dixo: Arrepentídevos e bautizádevos cada un de vós no nome de Xesúscristo para perdón dos vosos pecados, e recibiredes o don do Espítido Santo. \v 39 Porque a promesa é para vós e para os vosos fillos e para todos os que están lonxe, para tantos coma o Señor o noso Deus chame.
|
\v 37 Ao escoitaren isto, compunxidos de corazón, dixeronlle a Pedro e aos demais apóstolos: Irmans, que faremos? \v 38 E Pedro lles dixo: Arrepentídevos e bautizádevos cada un de vós no nome de Xesúscristo para perdón dos vosos pecados, e recibiredes o don do Espítido Santo. \v 39 Porque a promesa é para vós e para os vosos fillos e para todos os que están lonxe, para tantos coma o Señor o noso Deus chame.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 37 Agora cando eles escoitaron isto, foron trasferidos nos seus corazons e dixeron a Pedro e a o resto dos apóstolos." Hiemans, ¿ que podemos facer?, \v 38 E Pedro lles dixo a eles."Arrepentansen e sexan baurizados cada un de vostedes, no nome de Xesucristo para o perdón dos pecados, e vostedes recebirán o don do Espírito Santo. \v 39 Para vostedes e a promesa e para seus fillos e pra podos os que están lexos, a tantas persoas como o Señor noso Deus chame"
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 40 E con moitas outras palabras testificaba e os exortaba dicindo: Salvádevos desta xeración malvada. \v 41 Entón os que recibían a súa palabra foron bautizados e se engadiron naquel día ao redor de tres mil almas. \v 42 E perseveraban nas ensinanzas dos apóstolos, na comuñón, no partimento do pan e na oración.
|
\v 40 E con moitas outras palabras testificaba e os exortaba dicindo: Salvádevos desta xeración malvada. \v 41 Entón os que recibían a súa palabra foron bautizados e se engadiron naquel día ao redor de tres mil almas. \v 42 E perseveraban nas ensinanzas dos apóstolos, na comuñón, no partimento do pan e na oración.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 40 Con moitas, vervas él testificou e exhortou dicindo; " Salvarvos desta xeneración malvada" \v 41 Enton eles recebiron sua vervas e foron engadidos nese día preto de tres milm animas. \v 42 Eles seguiron nos insinos dos apostolos na confraternidad no partimento do pan e das oracions.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 43 Apoderouse de todos o temor, porque os apóstolos facían moitos prodixios e sinais. \v 44 Todos os que creran estaban xuntos e tiñan todas as cousas en común, \v 45 vendían todas as súas propiedades e os seus bens e os compartían con todos, segundo a necesidade de cada un.
|
\v 43 Apoderouse de todos o temor, porque os apóstolos facían moitos prodixios e sinais. \v 44 Todos os que creran estaban xuntos e tiñan todas as cousas en común, \v 45 vendían todas as súas propiedades e os seus bens e os compartían con todos, segundo a necesidade de cada un.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 43 Medo veu sobre todas as ánimas e moitas maravillas e sinais foron feitas por medio dos apostolos. \v 44 Todos os que ceeron estaban xuntos e tiñan todas as cousas en común, \v 45 e eles venderon as suas propiedades e posesións e as doaron a todos, de , en acordo as necesidades necesidades que calquera tivera-
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 46 Asistían todos os días xuntos ao templo, partindo o pan nas casas, comían xuntos e con sinxeleza de corazón, \v 47 louvaban a Deus e eran ben vistos polo povo. Cada día o Señor engadía o número dos que ían ser salvos
|
\v 46 Asistían todos os días xuntos ao templo, partindo o pan nas casas, comían xuntos e con sinxeleza de corazón, \v 47 louvaban a Deus e eran ben vistos polo povo. Cada día o Señor engadía o número dos que ían ser salvos
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 46 Asín que día tras dáa siguian cun un único propósito no templo e rompian o pan nas fogares e compartian a comida con delicia do corazón \v 47 eles loubaban a Deus e tiñan o favor de todas as persoas o Señor engadia día a día aos que se salvaban.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\c 3 \v 1 Agora Pedro e Xoan soben a o templo a hora da pregaria a hora novena. \v 2 Certo home coxo dende seu nacemento o levaban cada día e o puñan a porta de templo chamada Fermosa, pra que él poidera pidir esmola de as persoas que viñan a o templo. \v 3 Cando él mirou a Pedro e a Xoan a piques de entrar no templo, él lle pediu esmola.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 4 Pedro xunto con Xoan fixaron seus ollos nel e dixo;" \v 5 Miranos," O coxo os mirou, a espera de recebir algo deles. \v 6 Pero Pedro lle dixo: "Prata e ouro non teño, pero o que teño. eu dareiche. No nome de Xecuscristo de Nazaret, anda.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 7 Pedro colleuno da man dereita. o levantou; e de súpeto seus pes e os osos de seus nocellos reciberon forzas. \v 8 Brincando, o coxo parouse e escomenzou a camiñar; el entrou con Pedrol e Xoan a o templo, camiñando, brincando e loubando a Deus.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 9 Todas as persoas o miraron andando e loubando a Deus. \v 10 Eles decatáronse que era o home que estaba sentado a receber esmolas na porta do templo , A Hermosa e eles foron cheos de abraio e admiración po lo que lle ocorrera a él.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 11 Mentras él aguntabase de Pedro e Xoan, todas as persoas correron a eles a o álpendre que e chamado de Salomón, abraiandose moito. \v 12 Cando Pedro viu isto, lle resondeu a xente: ·Vostedes homes de Israel,¿por que fixan seus ollos en nosco, cama se nos houberamos feito que él camiñara por noso propio poder o piedad?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 13 O Deus de Abraham, e Isaac, e Xacob, o Deus de nosos pais, glorificaron a seu Servo, Xesús. Él e Aquel a quen vostedes entregaron e descartaron diante da cara de Pilato, cando dicidiu liberalo. \v 14 Vostedes rexeitaron a o Santo e Xusto, e pidiron no seu sitio a un sisino para ser liberado .
|
|
@ -0,0 +1,2 @@
|
||||||
|
\v 15 Vostedes mataron a o Principe da Vida, a quen Deus resucitou dente os mortos, e nos somos testemuñas diso. \v 16 Agora, pola fe no Seu nome, este home a quen vos miran e coñocen. este mesmo nome o fixo forte. A fe que está a través de Xesús deulle esta saúde completa na presencia de vostedes
|
||||||
|
.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 17 Agora, hirmans, eu seique que vostedes fixestes ignorancia coma tamen fixeron os vosos gobernantes. \v 18 Pero as cousas que Deus anunciou de anteman po la boca de todos os profetas que Su Cristo tiña que sofrir, Él agora as foi cumplindo .
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 19 Arrepentaídevos , po lo tanto, e cambiade, pra que vosos pecados sexan borrados pra que veñas períodosde rrefrixerio da presencia do Señor; \v 20 e que Él poida enviar ao Cristo que foi desinado para vostedes, Xesús.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 21 Él é o que no ceo twn de recebir ata o tempo da restayración de todas as cousa, do que Deus faluo fai tempo po la boca dos Seus santos profetas. \v 22 Moisés certamente dixo<, ÉL SEÑOR DEUS LEVANTÁRA UN PROFETA COMA EU ENTRE SEUS HIRMANS. VOSTEDES ESCOITARAN TODO O QUE ÉL LLES FALARÁ. \v 23 SUCEDERA QUE TODA PERSOA QUE NON ESCOITE A ESE PROFETA SERÁ COMPLETAMENTE DESTRUIDOS DE ENTRE O POBO"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 24 Sï, e todos os profetas dende Samuel e os que viñeron despois de él, todos falaron e anunciaron estos días. \v 25 Vostedes son os fillos dos profetas e do pacto que Deus fixo con seus ancestros, coma Él dixo a Abraham; "EN TUA SEMENTE TODAS AS FAMILIAS DA TERRA SERAN BENDECIDAS. \v 26 Depoís que Deus resucitou a Seu dervo, Él o mandou primeramente a vostedes, co fin de bendecilos a o apartarse cada un de vostedes da sua maldade."
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
Capitolo 3
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\c 4 \v 1 \v 4 Mais falándolles eles á xente, botáronselles enriba os sacerdotes, o capitán do templo, e os saduceos, \v 2 amolados, porque ensinaban ás xentes, e anunciaban en Xesús a resurreción dos mortos. \v 3 Botáronlles man e metéronos no cárcere ata o día seguinte, xa que se estaba facendo tarde. Pero moitos dos que escoitaran a mesaxe, creron, chegando a ser como cinco mil homes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 5 E ao día seguinte reuníronse en Xerusalén os seus gobernantes, anciáns e escribas: \v 6 Anás o sumo sacerdote, Caifás, Xoan e Alexandre, e todos os que eran da linaxe dos sumos sacerdotes. \v 7 E poñéndoos no medio deles, preguntábanlles: con que poder, ou en que nome, fixestes isto?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 8 Entón Pedro, cheo do Espírito Santo, díxolles: gobernantes e anciáns do pobo, \v 9 se nos estades a investigar por mor do beneficio feito a un home enfermo que foi curado, \v 10 sabede todos vós, e todo o pobo de Israel, que foi no nome de Xesús o Nazareno, o Mesías, a quen vós crucificastes e a quen Deus resucitou de entre os mortos, por El, e que podedes ver curado a este home diante de vós.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 11 Éste é a pedra menosprezada por vosoutros os constructores, e que se convertiu en cabeza angular. \v 12 E en ningún outro hai salvación, porque non hai outro nome baixo o ceo dado ás persoas, no que poidamos ser salvos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 13 Ao veren a seguridade de Pedro e de Xoan, decatándose de que eran homes sen letras nen preparación, quedaban abraiados, e recoñecían que era porque eles estiveran con Xesús. \v 14 E vendo en pé onda eles ao home que fora curado, non podían contradecilos en nada.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 15 Mandáronos fóra do consello, e deliberaban entre eles, \v 16 dicindo: que faremos con estes homes? porque certamente este milagre notable foi feito por medio deles, manifesto en toda Xerusalén, e non podemos negalo. \v 17 Pero para que non se espalle máis entre a xente, ameacémolos para que non falen a ninguén máis nese nome. \v 18 Chamáronos e prohibíronlles falar ou ensinar no nome de Xesús.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 19 Pero Pedro e Xoan respondendo, dixeron: Xulgade vós mesmos se é xusto diante de vós obedecervos a vós antes que a Deus; \v 20 porque nós non podemos calar o que vimos e escoitamos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 21 E eles, logo de ameazalos de novo, deixáronos ir, non vendo a forma de castigalos, por mor da xente, porque todos glorificaban a Deus polo acontecido; \v 22 porque o home que recibira este milagre de sanidade tiña máis de corenta anos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 23 Cando foron postos en liberdade, foron canda os deles e contaron todo o que os sumos sacerdotes e os anciáns lles dixeran. \v 24 Ao oír tales cousas, todos á vez levantaron a voz a Deus e dixeron: Señor Soberano, ti es quen fixeches o ceo e a terra, o mar e todo o que hai neles, \v 25 o que polo Espírito Santo, por boca do noso pai David, o teu servo, dixeches: por que se rebelan as nacións, e a xente pensa en cousas baleiras?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 26 Os reis da terra xuntáronse e reuníronse os gobernantes a unha contra o Señor e contra o seu Cristo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 27 De certo, nesta vila aliáronse tanto Herodes coma Poncio Pilato, xuntamente cos xentís e as xentes de Israel, en contra do teu Santo Servo Xesús, a quen unxiches, \v 28 para facer todo o que a túa man e a túa vontade dispuxeron que sucedera.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 29 Agora, Señor, ten en conta as súas ameazas, e permite que os teus servos falen a tua mesaxe con toda seguridade, \v 30 mentres estendes a túa man para que sexan feitas curacións, milagres e marabillas mediante o nome do teu Santo Servo Xesús. \v 31 E tendo orado, o lugar onde estaban reunidos, tremeu, e foron todos cheos do Espírito Santo, e falaban a palabra de Deus con afouteza.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 32 A multitude dos que creron eran dun mesmo corazón e unha alma; e ningún consideraba de seu o que posuía, senón que todas as cousas eran de propiedade común. \v 33 Con gran poder os apóstolos daban testemuña da resurreción do Señor Xesús, e había gracia abundante sobre todos eles.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 34 Non había ningunha persoa necesitada entre eles, porque todos os que posuían casas ou terras, vendíanas, \v 35 e traían os cartos e os poñían a disposición dos apóstolos, e era distribuído segundo as necesidades de cadaquén.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 36 E Xosé, un levita natural de Chipre, ao que tamén chamaban Bernabé ( que traducido é fillo de consolación ), \v 37 posuía un campo e vendeuno, e trouxo os cartos e púxoos a disposición dos apóstolos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
Capítulo 4
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\c 5 \v 1 Un home chamado Ananías, e a súa muller Safira, vendeu unha propriedade, \v 2 e quedou con parte do prezo, sendo a súa muller sabedora; e traendo o resto, a puxo aos pés dos apóstolos
|
\c 5 \v 1 Un home chamado Ananías, e a súa muller Safira, vendeu unha propriedade, \v 2 e quedou con parte do prezo, sendo a súa muller sabedora; e traendo o resto, a puxo aos pés dos apóstolos
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\c 5 \v 1 Agora un certo home chamado Ananías, con Safira sua muller, vendeu unha parte da sua propiedade, \v 2 e él quedou con parte dos cartos da venda( sua muller tamén o sabia), e tuxo a outra parte e o puxo a os pes dos apóstolos.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 3 Mais Pedro dixo: Ananías, por que encheu Satanás o teu corazón para mentir ao Espírito Santo e quedar con parte do prezo do terreo? \v 4 Mentres non se vendía, non te pertencía? E despois de vendido, non seguía baixo o teu poder? Por que maquinaches este asunto no teu corazón? Non lle mentiches aos homes, senon a Deus. \v 5 Ao ouvir Ananías estas palabras, caeu morto; e veu grande temor sobre todos os que o souberon. \v 6 E os xovens o levantaron e o cubriron; e sacándoo fora, déronlle sepultura.
|
\v 3 Mais Pedro dixo: Ananías, por que encheu Satanás o teu corazón para mentir ao Espírito Santo e quedar con parte do prezo do terreo? \v 4 Mentres non se vendía, non te pertencía? E despois de vendido, non seguía baixo o teu poder? Por que maquinaches este asunto no teu corazón? Non lle mentiches aos homes, senon a Deus. \v 5 Ao ouvir Ananías estas palabras, caeu morto; e veu grande temor sobre todos os que o souberon. \v 6 E os xovens o levantaron e o cubriron; e sacándoo fora, déronlle sepultura.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 3 Pero Pedro dixo: Ananías ¿por qué Satanas encheu o teu corazón pra mentirlle ao Espírito Santo e quedaches con parte do prezo do terreo? \v 4 Mentras non o vendeste,¿ non era teu? E depois de vendelo, ¿non estaba baixo o teu control? ¿Cóma e que pensasches esta cousa no teu corazón? Tí non mentiches aos homes, mentiches a Deus. \v 5 Escoitando estas verbas, Ananías caeu e respirou o derradeiro sospiro e un grande medo apoderouse de todolos que escoitaron. \v 6 Os mozos viñeron á fronte arrouparonno levánrono fora e soterárono.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 7 Pasadas como unhas tres horas, entrou a súa muller, sen saber o que ocorrera. \v 8 E Pedro lle preguntou: Dime, vendichedes o terreo en tanto? e ela dixo: si, ese foi o prezo
|
\v 7 Pasadas como unhas tres horas, entrou a súa muller, sen saber o que ocorrera. \v 8 E Pedro lle preguntou: Dime, vendichedes o terreo en tanto? e ela dixo: si, ese foi o prezo
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 7 Coma tres houras depois , sua muller entrou, non sabendo o que ocorrera, \v 8 Pedro lle dixo: " Dime se vendeste o terreo por esta cantidade, Ela dixo." Si, foi por esa cantidade".
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 9 Entón Pedro lle dixo: Por que vos puxechedes de acordo para probar ao Espírito Santo? Mira, os pés dos que sepultaron ao teu home están na porta e te sacarán a ti tamén. No mesmo momento, \v 10 ela caeu aos pés del, e expirou. Ao entrar os xovens, a encontraron morta, e a sacaron e lle deron sepultura xunto ao seu home. \v 11 E veu grande temor sobre toda a igrexa e sobre os que souberon estas cousas
|
\v 9 Entón Pedro lle dixo: Por que vos puxechedes de acordo para probar ao Espírito Santo? Mira, os pés dos que sepultaron ao teu home están na porta e te sacarán a ti tamén. No mesmo momento, \v 10 ela caeu aos pés del, e expirou. Ao entrar os xovens, a encontraron morta, e a sacaron e lle deron sepultura xunto ao seu home. \v 11 E veu grande temor sobre toda a igrexa e sobre os que souberon estas cousas
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 9 Entón Pedro lle dixo a ela: ¿Coma é que aceptaches por a proba ao Espírito do Señor?. Olla os pes de estes que soterraron ao teu home estan a porta, e eles sacarante a tí tamén. \v 10 Ela de súpito caeu aos seus pes, e respirou seu derradeiro alento, os mozos entraron ea toparon morta ; eles leváronna fóra e soterraronna ao caron do seu marido. \v 11 Un grande medo invadiu a igresxa enteira e sobre todo aos que escoitaron estas cousas.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 12 Ocorrian moitos sinais e prodixios entre o pobo pola man dos apóstolos. Estaban todos xuntos no pórtico de Salomón. \v 13 Mais ningún dos outros ousaba xuntarse con eles. Con todo, o pobo os tiña en grande estima.
|
\v 12 Ocorrian moitos sinais e prodixios entre o pobo pola man dos apóstolos. Estaban todos xuntos no pórtico de Salomón. \v 13 Mais ningún dos outros ousaba xuntarse con eles. Con todo, o pobo os tiña en grande estima.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 12 Moitas siñais e prodixios estaban a ocorrer entre a xente a través das mans dos apóstolos, Eles estabán todos xuntos no Pórtico de Salomón, \v 13 Maís ninguén tivo a coraxe de xuntarse a eles, pero eran timidos polo pobo
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
\v 14 E se engadían a eles máis e máis crentes no Señor, homes e mulleres, \v 15 a tal ponto que sacaban aos enfermos ás rúas e os botaban en leitos e padiolas para que ao pasar Pedro, polo menos a súa sombra caera sobre algún deles. \v 16 Tamén a xente das cidades dos arredor de Xerusalén acodían traendo enfermos e atormentados por espíritus inmundos e todos quedaban sanados.
|
\v 14 E se engadían a eles máis e máis crentes no Señor, homes e mulleres, \v 15 a tal ponto que sacaban aos enfermos ás rúas e os botaban en leitos e padiolas para que ao pasar Pedro, polo menos a súa sombra caera sobre algún deles. \v 16 Tamén a xente das cidades dos arredor de Xerusalén acodían traendo enfermos e atormentados por espíritus inmundos e todos quedaban sanados.
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
\v 14 Ainda maís xente foron engadidos ao Señor, , multitudes de homes é melleres, . \v 15 atal punto que cargaban cons enfermos dás rúa e os deitaban en camas e padiolas para que ao pasar Pedroa, sua sombra poidera cair en riba deles, \v 16 Tamén se xuntou unha grande cantidade de xente dos pobos arrededor do Xerusalén traindo a enfermos e aflixidos de espírito inmundos, e todos eles foron curados.
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 18 \v 17 Pero o sumo sacerdote ergüiuise e todos os que estaban con íl ( que son os Saduceos), e se encheron de celo, v.18.e botaron man dos apóstoños, e os puxeron a cárcere pública.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 19 Pero na noite un anxo do Señor abriu as portas da cadea e dirixiunnos para fóra e díxolles. \v 20 Ide, ao templo e falarlle a xente todas as verbas desta Vida. \v 21 Cando eles escoitaron isto, eles entraron no Templo preto do amancer e insinaron. Pero o sumo sacerdote e os que estaban con él viñeron, e chamaron a todos los ancians do pobo de Israél, e mandaronlle traer aos apóstolos da cadea.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 22 Pero os oficiais que foron no nos atoparon na cadea , e eles volveron e informaron: \v 23 " Nos atopamos a carcere pechada de moso seguro e a os gardas parados na porta, maís cando nos abrimos, non atopamos a ninguén dendrto."
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 24 Cando o capitán do témpo e os principais sacerdotes escoitaron istas verbas, eles quedaron mui perplexos en canto deles e que podería sair diso. \v 25 Entón veu alguén e deixolles: os homes que vostedes meteron na cadea están no Templo ensinando á xente.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 26 Asín que o capitán foi con os oficiais, e os truxeron de volta pero sen violencia pous eles tremian ca xente los apedreara. \v 27 Cando eles os truxero, os puxeron frente ao concilio concilio. O sumo sacerdote os interrogou, \v 28 dicindo." Nos encargamosxes estritomente encoemdamoslles que non ensinaran nese Nome, e aínda enchénches a Xerusalén coas súas ensinanzas e queredes traer o sangue dese Home sobre nos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 29 Pero Pedro e os apóstolos responderon:" Nos obedecemos a Deus no lugar de aos homes. \v 30 O Deus de nosos pais levantou a Xesús, a quen vostedes mataron, colgadoo dun árbire. \v 31 Deus o esaltou a Sua man dereita para ser Princpe e Salvador, para darlle arrepentemento a Israel, e o perdón dos pecados. \v 32 Nos somos testemuñas destas cousas, e tamen o Espírito Santo, aquen Deus, lle deu a aqueles que lle obedecen.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 33 Cando os membros do concilio escoitaron isto, eles estaban furiosos e quirían matar aos apóstolos. \v 34 Pero un fariseo chamado Gamaliel, mestre da lei honrado por todo o pobo, levantouse e mandou cos apóstolos fosen levados fora por uns intres.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 35 Entón él lles dixo: "Homes de Israel, poñan moita atención ao que vostedes se propoñen facer co estas persoas. \v 36 Fai algún tempo, Teudas se levantau pretendendo ser alguen, e un numaro de homes, coma catrocentos, se lle uniron. Él foi asisinado, e todos os que obedeceron foron espallados e quedaron en nada. \v 37 Depois deste home, Xudas de Galilea, se levantou nos días do censo e levou algunha xente detras del. Él tamén pereceu e todos os que lle obedeceran foron espallados.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 38 Agora dígosvo: alexense destes homes e déixaos en pa, porque se este proxecto ou obra é de homes, será destruído, \v 39 PERO SE É DE dEUS, NON PODERAS DESTRUÍLOS, quizas incluso descobras questás loitando contra Deus " Así foron persuadidos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 40 Entón chamaron aos apóstolo, golpearonlles e mandaronlles que non falasen no nome de Xesús, e soltáronlos. \v 41 Eles aíron do concilio ledos de ser considerados de dignos de sofrir deshora polo Nome . \v 42 Apartires dese día, no Templo e de fogar en fogar, insinaron e predicaron de seguido sobre Xesús como o Cristo.
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
||||||
|
<<<<<<< HEAD
|
||||||
Capítulo 5
|
Capítulo 5
|
||||||
|
=======
|
||||||
|
Capítolo 5
|
||||||
|
>>>>>>> aac26d07412a35736dcf62a6bf831ccb708273a9
|
||||||
|
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\c 6 \v 1 Agora naqueles días, cando o númaro dos descípolos se moltiplicaban, surdiu unha queixa dos Greco-Xudeos contra os Hebreos, qorque as súas viúvasestaban sendo descoidadas no reparto diario dos alimentos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 2 Os doce chamaron á moltitude dos descípulos é dixeron: Non é doado que abandoemos a Palabra de Deus pra servir as mesas, \v 3 Polo que debedes escoller dentre vos sete homes de boa reputación, cheos do Espírito e da sabedoria a quen podemos nomear pàra atender este asunto. \v 4 En canto a nós, siguiremos sempre na pregaria e no ministerio da palabra
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 5 As cuas verbas agradaron a toda a moltitude. Asín que escolleron a Estevo, un home cheo de fe e do Espítito Santo, Nicanor, Timón, Nicolas, un prosélito da Anrioqía. \v 6 Os crentes truixeron a estos homes diante dos apóstolos quens pregaron e puxeron suas mans enriba deles.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 7 Asin que a palabra de Deus creceu, e o numaro dos descipulos se moltipliocó en extremo en Xerusalén; e nun gran númaro dos sacerdotes fixeronse obedentes a fe.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 10 Pero eles non eran quén de ergerse contra da sabeduría ´o Espírito con o que Estevo falaba. \v 11 Entón eles persuadiron en secredo alguns homes para decires: " Nos escoitamos a Estevo didir verbas Blasfemas contra Moisés e contra Deus.
|
|
@ -0,0 +1,2 @@
|
||||||
|
\v 12 Eles axitaron ao pobo. e os ancians e escribas en enfrontáronse a Estevo, agarárono e levárono ao concilio. \v 13 Eles . trouxeron testemuñas falsas,,
|
||||||
|
que dixeron." Este home non para de falar verbas contra este lugar sagrado e da Lei. \v 14 Porque escoitamos dicir queste Xesús de Nazaret derrubaría este lugar e trocaría as costumes que Moisés nos deixou" \v 15 Todos os que se sentaron no concilio fixaron seus ollos nel e viron a sua cara coma a cara dun anxo
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
Capítolo 6
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\c 7 \v 1 O sumo sacerdote dixo: e isto así? \v 2 E el dixo: escoitádeme, irmáns e pais. O Deus de gloria apareceulle ao noso pai Abraham cando estaba en Mesopotamia, antes de que vivira en Harán, \v 3 e díxolle: "sal da túa terra e da túa parentela, e vai cara a terra que eu che vou amosar."
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 4 Entón el saiu da terra dos caldeos e afincouse en Harán. De alí, logo de morrer seu pai, Deus trasladouno a esta terra onde vosoutros vivides agora. \v 5 Non lle deu herdanza nela, nen aínda para poñer un pé nela, e aínda cando él non tiña fillo, prometeulla en posesión a el e á súa descendencia despois del.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 6 E Deus dixo así: "que os seus descendentes serían extranxeiros nunha terra estraña, e que serían escravizados e maltratados por catrocentos anos." \v 7 "Pero Eu mesmo xulgarei calquer nación da que sexan esclavos"-dixo Deus- " E despois diso han saír e serviranme neste lugar". \v 8 E Deus deulle o pacto da circuncisión; e así Abraham veu selo pai de Isaac, e circuncidouno ao oitavo día, e Isaac ve sendo o pai de Xacob, e Xacob dos doce patriarcas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 9 E os patriarcas tiveron envexa de Xosé e vendérono para Exipto. Pero Deus estaba con el, \v 10 e rescatouno de todas as súas angurias, e deulle graza e sabedoría diante de faraón, rei de Exipto, que o puxo por gobernador sobre Exipto e sobre toda a súa casa.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 11 E veu moita fame sobre todo Exipto e Canaán, e con ela grande padecemento; e nosos pais non achaban alimentos. \v 12 Pero cando Xacob soubo que en Exipto había grans, mandou aos nosos pais aló a primeira vez. \v 13 Na segunda visita, Xosé deuse a coñecer aos seus irmáns, e coñeceu faraón á familia da que viña Xosé.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 14 E Xosé, enviou mesaxeiros, e mandou chamar ao seu pai Xacob e a todos os seus parentes, en total setenta e cinco persoas. \v 15 E Xacob baixou a Exipto, e morreu alí el e os nosos pais tamén. \v 16 E de alí foron trasladados a Siquem, e foron postos na sepultura que mercara Abraham aos fillos de Hamor en Siquem por unha suma de cartos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 17 Mais cando se achegaba o tempo da promesa que Deus lle confirmara a Abraham, o pobo medraba e multiplicábase en Exipto, \v 18 ata que xurdiu outro rei diferente en Exipto que non coñecía a Xosé. \v 19 Este rei, tratando con astucia ao noso pobo, maltratou aos nosos pais, para que abandoaran aos seus meniños á intemperie e non sobreviviran.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 20 Naquel tempo foi que naceu Moisés. Era fermoso aos ollos de Deus, e foi criado por tres meses na casa do seu pai. \v 21 Despois de ser abandoado á intemperie, a filla do faraón levouno canda ela e criouno coma se fose fillo dela.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 22 E Moisés foi ensinado en toda a sabedoría dos exipcios, e era un home poderoso en feitos e palabras. \v 23 Pero cando ía cumprir os corenta anos, sentiu no seu corazón o desexo de visitar aos seus irmáns, os fillos de Israel. \v 24 E vendo que un deles era tratado inxustamente, defendeuno e vengouno matando ao exipcio. \v 25 El cría que os seus irmáns entendían que Deus lles estaba dando a liberdade por medio del, pero eles non o entenderon.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 26 Ao día seguinte presentóuselles, cando dous deles discutían, e tentou poñer paz entre eles, dicindo: Non sodes vós irmáns, por que vos ferides? \v 27 Pero o que estaba ferindo ao seu próximo empurrouno, dicindo: quen foi o que te puxo a ti por gobernante e xuiz sobre nós? \v 28 Ou hasme matar como mataches onte ao exipcio?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 29 Cando Moisés escoitou estas palabras, fuxiu e convertiuse en extranxeiro na terra de Madián, onde foi pai de dous fillos. \v 30 E pasados corenta anos, apareceulle un anxo no deserto do monte Sinaí, na lapa dun espiño que ardía.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 31 E Moisés marabillábase vendoo, e achegándose para ver mellor, chegoulle a voz do Señor: \v 32 "Eu son o Deus dos teus pais, o Deus de Abraham, de Isaac e de Xacob." Moisés, tremendo, non era quen de mirar.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 33 E o Señor díxolle: "quita o calzado dos teus pés, porque o lugar onde estás a pisar é terra santa. \v 34 En verdade vin a opresión do meu pobo en Exipto, e escoitei os seus lamentos, e baixei para liberalos; ven agora e enviareite a Exipto."
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 35 Este Moisés, a quen eles rexeitaron, dicindo: quen te puxo por gobernante e xuiz? é o mesmo que Deus enviou para ser gobernante e liberador coa axuda do anxo que se lle apareceu no espiño. \v 36 Este home sacounos, facendo prodixios e sinais na terra de Exipto, no Mar Roxo, e no deserto por corenta anos. \v 37 Este é o mesmo Moisés que dixo aos fillos de Israel: Deus levantaravos un profeta coma min de entre os vosos irmáns.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 38 Este é o que estaba na igrexa no deserto xunto co anxo que lle falaba no monte Sinaí, e con nosos pais, e o que recibiu palabras de vida para dicírvolas a vós; \v 39 ao que os nosos pais non quixeron obedecer, senón que o rexeitaron, e nos seus corazóns se volveron a Exipto, \v 40 dicindo a Aarón: fainos deuses que vaian diante de nós, porque a este Moisés que nos sacou da terra de Exipto, non sabemos o que lle pasaría.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 41 Naqueles días fixeron un becerro e ofreceron sacrificio ao ídolo, e chufábanse nas obras das súas mans. \v 42 Pero Deus afastouse deles e entregounos para que serviran ao exército do ceo, como está escrito no libro dos profetas: é que foi a min a quen ofrecestes vítimas e sacrificios no deserto por corenta anos, casa de Israel?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 43 Tamén levastes o tabernáculo de Moloc, e a estrela do deus Renfán, as imaxes que fixestes para adoralas. Eu tamén vos exiliarei máis aló de Babilonia.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 44 Os nosos pais tiveron o tabernáculo do testemuño no deserto, así como mandara o que falaba con Moisés para que fixera conforme ao modelo que vira. \v 45 Á súa vez, recibíndoo, os nosos pais introducírono con Xosué ao tomar posesión das nacións que Deus arredou de diante dos nosos pais, ata os días de David; \v 46 quen atopou graza diante de Deus, e pediu o favor de proveer tabernáculo para a casa de Xacob.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 47 Pero foi Salomón quen edificou unha casa. \v 48 Mais o Altísimo non vive en casa feitas por mans de persoas; como di o profeta: \v 49 O ceo é o meu trono, e a terra o meu repousapés; que casa me habedes edificar? -di o Señor- Ou cal é o lugar do meu descanso? \v 50 Non foi a miña man a que fixo todas estas cousas?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 51 Teimudos e incircuncisos de corazón e de oídos, resistides sempre ao Espírito Santo; como fixeron os vosos pais, así tamén fixestes vós. \v 52 A cal dos profetas non perseguiron vosos pais? Eles mataron aos que tiveran anunciado a chegada do Xusto, da que agora vós vos fixestes entregadores e asasinos; \v 53 vós que recibistes a lei por disposición de anxos, e nen así a gardastes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 54 Oíndo isto, ofendéronse, e rinchaban os dentes contra del. \v 55 Pero Esteban, cheo do Espírito Santo, fixou os ollos no ceo, e viu a gloria de Deus e a Xesús de pé á destra de Deus; \v 56 e dixo: velaquí vexo os ceos abertos, e ao Fillo do Home de pé á destra de Deus.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 57 Entón eles berraban moi forte, e tapando os oídos arremeteron á unha na súa contra. \v 58 E botándoo fóra da vila, caéronlle enriba para apedrealo; e as testemuñas puxeron os seus mantos á beira dos pés dun xoven chamado Saulo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 59 Mentres apedreaban a Esteban, el invocaba ao Señor e dicía: Señor Xesús, recibe o meu espírito. \v 60 E caendo de xeonllos, clamou a gran voz: Señor, non lles teñas en conta este pecado. Tendo dito isto, durmiu.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
Capítulo 7
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\c 8 \v 1 Saulo estiva de acordo co a súa morte. Polo que ese día comenzou unha gran persecución contra a igrexa que estaba en Xerusalén e todos os creentes estaban expallados polas rexións de Xudea e Samaría, agas os apostolos. \v 2 Homes devotos soterraron a Estevo e puxeronlle un loito, \v 3 Pero Saulo lle fixo moito dano a igrexa ; él entrou casa por casa evotando a rrastro fora a homes e mulleres e os puña na cadea
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 4 Porén os crentes que foran espaxados, iban predicando la palabra . \v 5 Felipe baixou á ciudade de Samaria e proclamouslle de Cristo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 6 Cando multitude de persoas escoitaron e miraron as siñais que Felipe facia, eles xuntos puxeron atención ao que dician. \v 7 Porque de moitas persoas que os tiñan, espíritos impuros saian a fora berrando a gran voz e moitos paralizados e coxos foron curados. \v 8 E houbo moiyo gozo naquela cidade.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
||||||
|
\v 9 Peo había na cidade un home que antes facia bruxería ; él adoitába sorprendere á xente de Samaria mentres o dicia ser unha persoa importante. \v 10 Todos os Samaritanos, dende o mais cativos ata os mais grandes, atendian a él. Eles dician, "Este home e ese podeer de Deus o que e chamado Grande. \v 11 Eles o escoitaban, porque os ubera asombrado, por moito tempo con bruxerias.
|
Some files were not shown because too many files have changed in this diff Show More
Loading…
Reference in New Issue