Merge branch 'master' of C:\Users\loidi\AppData\Local\BTT-Writer\temp\gl_heb_text_reg

09/01.txt

@@ -1 +1 @@
-\c 9 \v 1 Agora ben, mesmo pola súa parte o primeiro pacto tiña regras de culto e un santuario terreal. \v 2 Porque había preparado un tabernáculo na parte anterior onde estaban o candelabro, a mesa e o pan sagrado; este é o Lugar Santo.
+\c 9 \v 1 Agora ben, mesmo pola súa parte o primeiro pacto tiña regras de culto e un santuario terreal. \v 2 Porque había preparado un tabernáculo na parte anterior onde estaban o candelabro, a mesa e o pan sagrado; este é o lugar santo.

09/03.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 3 E tras o segundo veo había un tabernáculo chamado o Lugar Santísimo, \v 4 que tiña o altar de ouro do incenso e a arca do pacto cuberta toda de ouro, na que había unha urna de ouro que contiña o maná e a vara de Aarón que reverdeceu e as táboas do pacto; \v 5 e sobre ela estaban os querubíns de gloria que daban sombra ao propiciatorio; pero non se pode falar agora destas cousas en detalle.
+\v 3 E tras o segundo veo había un tabernáculo chamado o lugar santísimo, \v 4 que tiña o altar de ouro do incenso e a arca do pacto cuberta toda de ouro, na que había unha urna de ouro que contiña o maná e a vara de Aarón que reverdeceu e as táboas do pacto; \v 5 e sobre ela estaban os querubíns de gloria que daban sombra ao propiciatorio; pero non se pode falar agora destas cousas en detalle.

09/08.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 8 dando a entender isto o Espírito Santo: que mentres o primeiro tabernáculo permanecera en pé, o camiño ao Lugar Santísimo non sería descuberto; \v 9 cousa que asemella para este tempo, segundo o que se presentan ofrendas e sacrificios que non poden facer perfecto na súa conciencia ao que está a servir, \v 10 posto que só teñen que ver con comidas e bebidas, e diferentes lavamentos e ordenanzas para o corpo, impostas ata o tempo sinalado da reforma %do perfecionamento%.
+\v 8 dando a entender isto o Espírito Santo: que mentres o primeiro tabernáculo permanecera en pé, o camiño ao lugar santísimo non sería descuberto; \v 9 cousa que asemella para este tempo, segundo o que se presentan ofrendas e sacrificios que non poden facer perfecto na súa conciencia ao que está a servir, \v 10 posto que só teñen que ver con comidas e bebidas, e diferentes lavamentos e ordenanzas para o corpo, impostas ata o tempo sinalado da reforma %do perfecionamento%.

09/11.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 11 Pero cando Cristo aparaceu como sumo sacerdote das boas cousas vindeiras, a través dun tabernáculo meirande e perfecto, non feito por mans, é dicir, non desta creación, \v 12 e non por medio do sangue de chibos e becerros, senón por medio do seu propio sangue, entrou ao Lugar Santísimo unha vez para sempre obtendo a redención eterna.
+\v 11 Pero cando Cristo aparaceu como sumo sacerdote das boas cousas vindeiras, a través dun tabernáculo meirande e perfecto, non feito por mans, é dicir, non desta creación, \v 12 e non por medio do sangue de chibos e becerros, senón por medio do seu propio sangue, entrou ao lugar santísimo unha vez para sempre obtendo a redención eterna.

09/25.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 25 E non para ofrecerse repetidamente a sí mesmo, como entra o sacerdote no Lugar Santísimo unha vez ao ano con sangue alleo; \v 26 de outra maneira, teríalle sido preciso padecer unha e outra vez dende a fundación do mundo, pero agora foi manifestado unha vez por todas na consumación dos tempos, para quitar o pecado por medio do sacrificio de sí mesmo.
+\v 25 E non para ofrecerse repetidamente a sí mesmo, como entra o sacerdote no lugar santísimo unha vez ao ano con sangue alleo; \v 26 de outra maneira, teríalle sido preciso padecer unha e outra vez dende a fundación do mundo, pero agora foi manifestado unha vez por todas na consumación dos tempos, para quitar o pecado por medio do sacrificio de sí mesmo.

10/23.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 23 manteñamos firme a profesión da nosa esperanza, sen dubidar, porque fiel é o que prometeu; e \v 24 considerémonos uns aos outros para estímulo do amor e das boas obras , \v 25 non abandoando a nosa propia reunión \f (2ªTes 2:1)\f*, como algúns acostuman facer, senón exhortándonos, e máis aínda cando vemos que o día está a achegarse.
+\v 23 manteñamos firme a profesión da nosa esperanza, sen dubidar, porque fiel é o que prometeu; e \v 24 considerémonos uns aos outros para estímulo do amor e das boas obras , \v 25 non abandoando a nosa propia reunión %a nosa íntima reunión%\f (2ªTes 2:1)\f*, como algúns acostuman facer, senón exhortándonos, e máis aínda cando vemos que o día está a achegarse.

11/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 11 \v 1 E a fe é a certeza do que se espera, a convicción do que non se ve. \v 2 É por ela que foron aprobados os nosos ancestros. \v 3 Por fe é que entendemos que o universo foi constituido pola palabra de Deus, de xeito que o que se ve foi feito do que non se vía.

11/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Pola fe Abel ofreceu a Deus un mellor sacrificio cá Caín, polo que acadou a aprobación de xusto, dando Deus testemuña das súas ofrendas, e aínda fala por medio dela, tendo morto. %e mesmo morto aínda fala por medio dela%

11/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 Pola fe Enoc foi levado ao ceo para non ver morte; e non se atopou porque Deus o trasladou; porque antes de ser levado recibiu testemuño de ter agradado a Deus. \v 6 E é imposible agradar a Deus sen fe; porque cómpre que o que se achega a Deus crea que El existe e que é galardoador dos que o buscan.

11/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Pola fe Noé, sendo advertido por Deus sobre as cousas que aínda non se vían, con temor preparou unha arca para a salvación da súa casa, e mediante esa fe condeou ao mundo, e chegou ser herdeiro da xustiza que é segundo a fe.

11/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Pola fe Abraham, ao ser chamado, obedeceu, saíndo para un lugar que había recibir como herdanza; e saiu sen saber cara onde ía. \v 9 Foi pola fe que habitou coma estranxeiro na terra da promesa coma en terra allea, vivindo en tendas coma Isaac e Xacob, coherdeiros da mesma promesa, \v 10 porque agardaba a cidade que ten alicerces, da que o seu arquitecto e constructor é Deus.

11/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Tamén a mesma Sara recibiu a forza para concebir, xa fóra do tempo natural, pois tivo por fiel a quen o prometera. \v 12 Polo que tamén naceu de un (e este xa case morto) unha descendencia coma as estrelas do ceo en número e innumerable coma a area que está á beira do mar.

11/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Todos eles morreron en fe, sen ter recibido as promesas, pero téndoas visto e aceptado con gusto dende lonxe, confensando que eran peregrinos e estranxeiros sobre a terra. \v 14 Porque os que din tales cousas, claramente dan a entender que buscan unha patria propia.

11/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 E se en verdade estiveran a pensar naquela patria de onde sairon, ocasión terían de ir de volta. \v 16 Pero en realidade desexan unha patria mellor, é dicir, celestial. Polo que, Deus non se avergoña de ser chamado Deus deles, pois tenlles preparada unha cidade.

11/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Pola fe Abraham cando foi probado, ofreceu a Isaac; e o que recibira as promesas ofrecía ao seu unixénito; \v 18 respecto do que se dixo: en Isaac che será chamada descendencia. \v 19 El considerou que Deus era poderoso para levantar aínda de entre os mortos, de onde tamén, en sentido figurado, o volveu recibir.

11/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Pola fe Isaac bendixo a Xacob e a Esaú; aínda respecto a cousas futuras. \v 21 Pola fe xacob, ao morrer, bendixo a cada un dos fillos de Xosé, e adorou, apoiándose no extremo do seu bastón. \v 22 Pola fe Xosé, ao morrer, mencionou o éxodo dos fillos de Israel, e deu instruccións sobre os seus ósos.

11/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Pola fe Moisés, foi escondido polos seus pais ao nacer durante tres meses, porque viron que era un meniño fermoso e non tiveron medo do edicto do rei. \v 24 Pola fe Moisés, de grande, rehusou ser chamado fillo da filla do faraón, \v 25 escollendo máis ben ser maltratado co pobo de Deus, antes que gozar dos praceres temporais do pecado, \v 26 tendo por maiores riquezas o oprobio de Cristo que os tesouros de Exipto; porque tiña posta a mirada na recompensa.

11/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 Pola fe saiu de Exipto sen temer a ira do rei, porque permaneceu firme coma vendo ao Invisible. \v 28 Pola fe celebrou a Pascua e o asperxemento do sangue, para que o exterminador dos primoxénitos non os tocara.

11/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Pola fe pasaron o mar Roxo coma por terra seca, e cando procuraron pasar os exipcios, afogaron. \v 30 Pola fe caeron os muros de Xericó, despois de ser rodeados por sete días. \v 31 Pola fe Rahab a rameira non morreu cos desobedentes, por ter recibido aos espías en paz.

11/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 E que más hei dicir? Pois non me chegaría o tempo para contar de Xedeón, Barac, Sansón, Xefté, David, Samuel e os profetas; \v 33 quen pola fe conquistaron reinos, fixeron xustiza, acadaron promesas, pecharon bocas de leóns, \v 34 apagaron a violencia do lume, escaparon do fío da espada; sendo febles, foron feitos fortes, fixéronse poderosos na guerra, puxeron en fuga a exércitos estranxeiros.

11/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 As mulleres recibiron aos seus mortos mediante a resurrección; e outros foron torturados, non aceptando a súa liberación, para obter unha mellor resurrección. \v 36 Outros experimentaron inxurias e azoutes, e mesmo cadeas e prisións. \v 37 Foron apedrados, aserrados, tentados, mortos a espada; andiveron de aquí para alá cubertos con peles de ovellas e de cabras; destituídos, aflixidos, maltratados \v 38 (dos que o mundo non era digno), errantes por desertos e montes, por covas e cavernas da terra.

11/39.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 39 E todos eles, sendo aprobados pola súa fe, non recibiron a promesa, \v 40 porque Deus tiña preparado algo mellor para nosoutros, para que eles non foran feitos perfectos sen nós.

11/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 11

12/01.txt

@@ -1 +1 @@
-\c 12 \v 1 Xa que logo, tendo o noso arredor unha tal nube de testemuñas, desprendámonos de todo peso, e do pecado que nos asedia, e corramos con aguante a carreira que temos por diante. \v 2 Co ollo posto en Xesús, o Autor da fe e aquel que a leva á perfección, quen pola ledicia posta diante de Él, soportou a cruz e desprezando as aldraxes, sentóuse a dereita do trono de Deus, \v 3 Meditade, pois naquel que soportou tal contradición de pecadores enriba de si, para que o voso ànimo non se canse nin esmoreza.
+\c 12 \v 1 Xa que logo, tendo arredor noso unha tal nube de testemuñas, desprendámonos de todo peso, e do pecado que nos asedia, e corramos con aguante a carreira que temos por diante. \v 2 Co ollo posto en Xesús, o Autor da fe en aquel que a leva á perfección, quen pola ledicia %polo gozo% posta diante de Él, soportou a cruz e desprezando as aldraxes, sentou á dereita do trono de Deus. \v 3 Meditade, pois en Aquel que soportou tal contradición %controversia?%de pecadores enriba de sí, para que o voso ánimo non se canse nin esmoreza.

12/04.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 4 Pois ainda non resististes ata derramar sangue na vosa loita contra o pecado; \v 5 e esquecéchedes a recomendación que vos di coma se lles fala ós fillos: "Meu fillo,.non despreces a disciplina do Señor, nin esmorezas cando Él te rife, \v 6 porque o Señor ama a quen disciplina, e castiga a todo aquel que recoñece por fillo"
+\v 4 Pois aínda non resististes ata derramar sangue na vosa loita contra o pecado; \v 5 e esquecestes a recomendación que vos din coma se lles fala aos fillos: "meu fillo, non despreces a disciplina do Señor, nen esmorezas cando Él te rife, \v 6 porque o Señor ama a quen disciplina, e castiga a todo aquel que recoñece por fillo"

12/07.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 7 Aguantade baixo a disciplina xa que Deus vos trata coma fillos; porque, qué é o fillo a quen seu pai non  o disciplina? \v 8 Pero se quedades sen disciplina, aquela da que todos tomamos parte, entón é que sodes bastardos e non fillos.
+\v 7 Aguantade baixo a disciplina xa que Deus vos trata coma fillos; porque, que é o fillo a quen seu pai non  o disciplina? \v 8 Pero se quedades sen disciplina, aquela da que todos tomamos parte, entón é que sodes bastardos e non fillos.

12/09.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 9 Ainda mais, nos tivemos ós nosos pais que nos disciplinaban e nos respetabámolos. Non nos habemos de someter con moita mais razón ó Pai dos espíritos para ter vida? \v 10 Porque eles, na verdade disciplináronos por poucos días según o seu criterio, pero Deus faino como compre, para que participemos da súa santidade. \v 11 Ë verdade que ningunha disciplina, no momento, parece ser causa de ledicia senón de tristira; pero co tempo, da un froito xusto e cheo de paz a todos os que foron exertitados por medio dela.
+\v 9 Aínda máis, nos tivemos aos nosos pais que nos disciplinaban e nos respetabámolos. Non nos habemos de someter con moita mais razón ao Pai dos espíritos para ter vida? \v 10 Porque eles, na verdade disciplináronos por poucos días segundo o seu criterio, pero Deus faino como cómpre, para que participemos da súa santidade. \v 11 É verdade que ningunha disciplina, no momento, parece ser causa de ledicia senón de tristura; pero co tempo, dá un froito xusto e cheo de paz a tódolos que foron exercitados por medio dela.

12/12.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 12 Polo tanto, enfortecede as mans febles e os vosos xionllos paralizadas, \v 13 e facede vieiros dereitos para os vosos pes, para que o coxo no escorde, senón que sexa curado.
+\v 12 Polo tanto, enfortecede as mans febles e os vosos xeonllos paralizados, \v 13 e facede vieiros dereitos para os vosos pés, para que o coxo no escorde, senón que sexa curado.

12/14.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 14 Procurade a paz con todos, e maila santidade, porque sin ela ninguén verá ó Señor; \v 15 tende moito coidado de que ningún sexa privado da graza de Deus, non sexa que surdindo algunha raíz de amargura, vos chegue a perturbar e por ela moitos sexan contaxiados; \v 16 que non haxa ningún fornicario ou profano coma Esaú, que por un xantar vendeu a súa primoxenitura. \v 17 Porque sabedes que ainda que despois  por mais que quiso herdar a bendición, foi rexeitado (porque non atopou xeito de arrepentirse) ainda que a procurou con bágoas
+\v 14 Procurade a paz con todos, e maila santidade, porque sen ela ninguén verá ao Señor; \v 15 tende moito coidado de que ningún sexa privado da graza de Deus, non sexa que xurdindo algunha raíz de amargura, vos chegue a perturbar e por ela moitos sexan contaxiados; \v 16 que non haxa ningún fornicario ou profano coma Esaú, que por un xantar vendeu a súa primoxenitura. \v 17 Porque sabedes que aínda que despois  por máis que quixo herdar a bendición, foi rexeitado (porque non atopou xeito de arrepentirse) aínda que o procurou con bágoas.

12/18.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 18 Porque non estades diante dun monte que se poida apalpar e que ardía con lume, e a escuridade, as tebras, a tormenta, \v 19 e o son da trompeta e a voz que falaba, que cando aqueles a escoitaron, pediron que non lles falara mais, \v 20 porque non soportaban o que se lles estaba mandando: "Ainda se unha besta toca o monte, será acantazada". \v 21 E tan terrible era o que vían, que Moisés dixo: Estou aterrado e tremendo.
+\v 18 Porque non estades diante dun monte que se poida apalpar e que ardía con lume, e a escuridade, as tebras, a tormenta, \v 19 e o son da trompeta e a voz que falaba, que cando aqueles a escoitaron, pediron que non lles falara máis, \v 20 porque non soportaban o que se lles estaba a mandar: "Aínda se unha besta toca o monte, será acantazada"%apedrada%. \v 21 E tan terrible era o que vían, que Moisés dixo: estou aterrado e tremendo.

12/22.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 22 Vos, en camio, estades diante do monte Sión, da cidade do Deus vivo: da Xesusalén celeste, e dos millleiros de anxos, \v 23 da igrexa dos primoxénitos inscritos nos ceos, diante de Deus, Xuiz de todos, e dos espíritos dos xustos feitos perfectos, \v 24 e de Xesús, mediador do novo pacto, e diante do sangue rociado que fala mellor co de Abel.
+\v 22 Pola contra, vós estades diante do monte Sión, da cidade do Deus vivo: da Xesusalén celeste, e dos millleiros de anxos, \v 23 da igrexa dos primoxénitos inscritos nos ceos, diante de Deus, Xuíz de todos, e dos espíritos dos xustos feitos perfectos, \v 24 e de Xesús, mediador do novo pacto, e diante do sangue rociado que fala mellor que o de Abel.

12/25.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 25 Ollade que non rexeitedes ó que vos está falando, porque se non fuxiron aqueles que desprezaron ós que os instruían na terra, moito menos nos, se volvemos as costas ó que nos fala dende os ceos; \v 26 a súa voz fixo tremer a terra nese tempo, pero agora nos promete: Unha vez mais, Eu farei tremer non só a terra, senón tamén o ceo.
+\v 25 Ollade que non rexeitedes ao que vos está falando, porque se non fuxiron aqueles que desprezaron aos que os instruían na terra, moito menos nós, se volvemos as costas ao que nos fala dende os ceos; \v 26 a súa voz fixo tremer a terra nese tempo, pero agora nos promete: unha vez máis, Eu farei tremer non só a terra, senón tamén o ceo.

12/27.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 27 Ese "unha vez mais" indica a renovación de todas as cousas provisionais porque son creadas,, para que pernanezan aquelas que son inconmovible. \v 28 Por iso, xa que recibimos un reino inconmovible, manteñamos a graza, pois por ela servimos a Deus dun xeito aceptable, con reverencia e respecto, \v 29 porque o noso Deus é lume que consume.
+\v 27 Ese "unha vez máis" indica a renovación de tódalas cousas provisionais porque son creadas,, para que permanezan aquelas que son inconmovibles. \v 28 Por iso, xa que recibimos un reino inconmovible, manteñamos a graza, pois por ela servimos a Deus dun xeito aceptable, con reverencia e respecto, \v 29 porque o noso Deus é lume que consume.

13/03.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 3 Lembrádevos dos que están na cadea, como presos xuntamente con eles, e dos maltratados, como estando vos mesmos no corpo deles. \v 4 Que o matrimonio sexa cheo de honra e o leito matrimonial sen tacha, xa que Deus ha xulgar ós desvergonzados e adúlteros.
+\v 3 Lembrádevos dos que están na cadea, coma presos xuntamente con eles, e dos maltratados, coma estando vós mesmos no corpo deles. \v 4 Que o matrimonio sexa cheo de honra e o leito matrimonial sen tacha, xa que Deus ha xulgar aos desvergonzados e adúlteros.

13/05.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 5 Que o voso xeito de vivir sexa sen avaricia de cartos, estade satisfeitos co que tendes, porque Él dixo: Non te deixarei nin te desampararei. \v 6 De xeito que podemos dicir cheos de bo ánimo: O Señor é o meu acubillo, non teréi medo, Qué me vai poder facer calquera persoa?
+\v 5 Que o voso xeito de vivir sexa sen avaricia de cartos, estade satisfeitos co que tedes, porque Él dixo: non te deixarei nin te desampararei %nunca te hei deixar, nen te abandoarei%. \v 6 De xeito que podemos dicir cheos de bo ánimo: o Señor é o meu acubillo, non terei medo, Que me vai poder facer calquera persoa?

13/07.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 7 Lembrádevos dos que cuidan de vos, que vos anunciaron a palabra de Deus; considerade cal foi o resultado da súa conduta e imitade a súa fe. \v 8 Xesús, o Mesías, é o mesmo, onte, hoxe e polos séculos.
+\v 7 Lembrádevos dos que coidan de vós, que vos anunciaron a palabra de Deus; considerade cal foi o resultado da súa conduta e imitade a súa fe. \v 8 Xesús, o Mesías, é o mesmo, onte, hoxe e polos séculos.%por sempre%

13/09.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 9 Non vos deixedes levar por doutrinas diferentes e alleas, pois mellor é que o corazón sexa fortalecido coa graza, e non con réxime de comidas do que non sacaron proveito ningún aqueles que o cumpriron. \v 10 Temos un altar do que non teñen dereito a comer os que serven no templo, \v 11 porque os corpos dos animais, dos que o sangue é levada polo sumo sacerdote ó lugar santísimo como ofrenda polo pecado, son queimados fora do campamento.
+\v 9 Non vos deixedes levar por doutrinas diferentes e alleas, pois mellor é que o corazón sexa fortalecido coa graza, e non con réxime de comidas do que non sacaron proveito ningún aqueles que o cumpriron. \v 10 Temos un altar do que non teñen dereito a comer os que serven no templo, \v 11 porque os corpos dos animais, dos que o sangue é levado polo sumo sacerdote ao lugar santísimo coma ofrenda polo pecado, son queimados fora do campamento.

13/12.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 12 Do mesmo xeito, tamén Xesús, para santificalo pobo polo seu sangue, padeceu fora da porta. \v 13 Saiamos, lxa que ogo, fora do campamento para atoparnos con Ël, levando a súa aldraxe. \v 14 Porque non temos aquí unha cidade que permanece, senón que procuramos a que está por vir.
+\v 12 Do mesmo xeito, tamén Xesús, para santificar ao pobo polo seu sangue, padeceu fóra da porta. \v 13 Saiamos, xa que logo, fóra do campamento para atoparnos con Él, levando a súa aldraxe. \v 14 Porque non temos aquí unha cidade que permanece, senón que procuramos a que está por vir.

13/15.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 15 Ofrezamos decote, por medio de Él, un sacrificio de louvor a Deus, quere dicir, froito dos beizos que declaran o seu nome. \v 16 E de facer o ben e da axuda uns os outros, non debedes esquecervos, porque eses son os sacrificios que lle agradan a Deus. \v 17 Prestade atención a aqueles que vos coidan e sede dóciles, porque eles velan polas vosas almas como quen ha de dar contas; para que o fagan con ledicia e non queixándose; porque isto non sería de proveito para vosoutros.
+\v 15 Ofrezamos decote, por medio de Él, un sacrificio de louvor a Deus, quere dicir, froito dos beizos que declaran o seu nome. \v 16 E de facer o ben e da axuda uns aos outros, non debedes esquecervos, porque eses son os sacrificios que lle agradan a Deus. \v 17 Prestade atención a aqueles que vos coidan e sede dóciles, porque eles velan polas vosas almas como quen ha de dar contas; para que o fagan con ledicia e non queixándose; porque isto non sería de proveito para vosoutros.

13/18.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 18 Orade por nos, pois estamos confiados de que temos unha concencia boa, desexando vivir honradamente en todas as cousas, \v 19 E ainda mais rógovos que fagades isto, para que  volva a estar convosco canto antes. .
+\v 18 Orade por nós, pois estamos confiados de que temos unha conciencia boa, desexando vivir honradamente en tódalas cousas, \v 19 E aínda máis rógovos que fagades isto, para que  volva a estar convosco canto antes.

13/20.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 20 E o Deus de paz, quen, por mor do sangue do pacto eterno, levantou de entre os mortos ó noso Señor Xesús, o gran Pastor das ovellas, \v 21 vos perfeccione en todo o bo para que fagades a súa vontade, así fará en nos o que é agradable diante de Él por medio de Xesús o Mesías, a quen sexa a gloria polos séculos, amén.
+\v 20 E o Deus de paz, quen, por mor do sangue do pacto eterno, levantou de entre os mortos ao noso Señor Xesús, o gran Pastor das ovellas, \v 21 vos perfeccione en todo o bo para que fagades a súa vontade, así fará en nós o que é agradable diante de Él por medio de Xesús o Mesías, a quen sexa a gloria polos séculos %por sempre%, amén.

13/22.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 22 Pídovos irmáns que soportedes esta palabra de conforto que vos escrivín dun xeito curto.. \v 23 Sabede que o noso irmán Timoteo foi liberado, ireivos visitar con él, se ven axiña.
+\v 22 Pídovos irmáns que soportedes esta palabra de conforto que vos escribín dun xeito curto. \v 23 Sabede que o noso irmán Timoteo foi liberado, ireivos visitar con él, se ven axiña.

13/24.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 24 Saludade a todos os vosos dirixentes e a todos os santos. Os da Italia mándavos saúdos. \v 25 Que a graza vos acompañe a todos vos.
+\v 24 Saudade a tódolos vosos dirixentes e a tódolos santos. Os da Italia mándavos saúdos. \v 25 Que a graza vos acompañe a todos vós.

manifest.json

@@ -85,6 +85,7 @@
 		"08-11",
 		"08-13",
 		"09-title",
+		"09-01",
 		"09-03",
 		"09-06",
 		"09-08",
@@ -111,6 +112,23 @@
 		"10-32",
 		"10-35",
 		"10-38",
+		"11-title",
+		"11-01",
+		"11-04",
+		"11-05",
+		"11-07",
+		"11-08",
+		"11-11",
+		"11-13",
+		"11-15",
+		"11-17",
+		"11-20",
+		"11-23",
+		"11-27",
+		"11-29",
+		"11-32",
+		"11-35",
+		"11-39",
 		"12-title",
 		"12-01",
 		"12-04",