See in Reader
1 line
390 B
Plaintext
1 line
390 B
Plaintext
\v 3 Doulle grazas a Deus. a quen sirvo dende os meus devanceiros con concencia limpa, de que sempre me lembro de ti nas miñas oracións, noite e dia; \v 4 véñenme ganas de te ver, cando lembro as túas bágoas, para encherme de ledicia, \v 5 tendo vivo o recordo da túa fe sinceira, que primeiro tiñan a túa avoa Loida e na túa nai Eunice, e estou convencido que tamén está en ti. |