gl_1th_text_reg/02/17.txt

\v 17 E nos, irmáns, que fumos separados de vos por un pouco de tempo, pero so físicamente non de corazón, esforzámonos coa maior presteza, de tanta morriña por nos ver. \v 18 Por iso, quixemos ir onda vos, eu Paulo, mais de unha vez, pero Satanás estorbounos. \v 19 Pois, cal é a nosa esperanza, ou ledicia, ou coroa en qué gloriarnos? Non sodes vos mesmos diante do noso Señor Xesús ao tempo da súa vinda? \v 20 Vos sodes, de certo, a nosa gloria e a nosa ledicia.