gl_1th_text_reg/02/17.txt

\v 17 \v 18 \v 19 \v 20 E nos, irmáns, que fumos separados de vos por un pouco de tempo, pero so físicamente non de corazón, esforzámonos con maior dilixencia para estar convosco, con moito desexo. Por iso, quixemos ir a vos, eu Paulo, mais de unha vez, pero Satanás estorbounos. Porque, cal é a nosa esperanza, ou ledicia, ou coroa en qué gloriarnos? Non sodes vos mesmos diante do noso Señor Xesús ao tempo da súa vinda? Vos sodes, de certo, a nosa gloria e a nosa ledicia.