\v 31 اَمدِه گُتَه بودِه هر که زن خوُش طلاق آدِه باید اَ اَنا طلاقنامَه ی آدِه . \v 32 اَما مَه اَشما اَگوُام هر که زِن خوُش را بخاطر بی عفتی طلاق آدِه باعث زنا بودَی اَنا اَبو وهر که زن طلاق داده بودَه اَزنی بِگِره زنا اَکِردوی