\c 26 \v 1 چوعیسی هَمَی اِ حرفیا تَموم اُشکِه اَ شاگردیای خوش اُشگُت \v 2 اَفَمی که دو رُزِ دِگَه فرا اَرَسِه و پُسِ انسان تسلیم اَکُنِن تا بر صلیب اُچو
See in Reader