\v 43 اِدِه بفهمی که اَگَه صاحب خونَه شَه فَمی دزد در چه پاسی از شو دا بیدار اَ وامُند اُشنااِشت اَ خونَش دستبرد بِزَنِن \v 44 پس شما هم آمادَ بی چون پُسِ انسان ساعتی دا که انتظار رُش تُنی