\v 5 اما اَنَیا اعتنا شُنِکه و هر که به راه خوش چو یکی اَ مزرعه و دِگَری اَ تجارتِ خوش \v 6 وبعضیا شو خادمیا ی اَنَه شُگِرِت و آزارشُدا و شُکُشت . \v 7 شاه چون اِدِش شُنُفت خَشمگین بُیس سپایای خوش اُشفرسا و قاتلیا اُشکُشت و شهرِ اَنَیا شَه تَش کَشی