lrl_mat_text_reg/18/28.txt

\v 28 اَمی موقَع که خادم اَ دَر اَچو یکی از همکاریای خوش اُشبینا که صد دینار اَ اَنَه بدهکاراَند پس اَنَه اُشگِرِت و گلوش فشارُش دا و اُشگُت قرضُت مادِه \v 29 همکارُش پِشِ پای اَنَه زانوش زَت و التماس کنان اُشگُت اَمَه مهلت آدِه تا همَی قرضیای خوم پرداخت بُکُنِم