lrl_mat_text_reg/17/05.txt

\v 5 هنوز اِ حرفی بر زبانِ پطرُس اَند که اَمی موقع ابری درخشان اِدَیا در بَرُش گِرِت و ندایی از ابر در رَسی که اِدِه اِسی پُس محبوبُم که از اَنَه خُشنودِم اَ اَنَه گُش فرا آدَی \v 6 با شُنُفتَنِ اِ ندا شاگردیا سخت تَرسِدِن و اَ رویِ خاک کَتِن \v 7 اما عیسی نزدیک بُیس دَس بَر اَنَیاش نا و اُشگُت بُلَند وابی نَترسی  \v 8 چون چشمیای خوشو باز شو که ، هیچکِسِ دِگَشو نِبینا جز عیسی و بَس