lrl_mat_text_reg/13/40.txt

1 line
659 B
Plaintext

\v 40 اَمدِه که علفیای هرز جَمع کُنِن و در تَش اَسُخَنِن ، در پایان اِعصری اِندِه اَبو ، \v 41 پُسِه انسان فرشتیای خوش اَفِرِسه و اَنَیا هَر چه که باعِث گناه اَبو و نیز تمام بَد کاریا اَز پادشاهی اَنَه جَمع اَکُن \v 42 و اَنَیا را در کورَی تَش اَبی، جایی که گریخ و دَندواَ دَندو سایدَه اَبو \v 43 پس پارسایا در پادشاهی بُوای خُت هَمچون خورشید اَدِرَخشِن هر که گوشُشه بِشنُوِه