از اِ جهتی با اِدیا با مثلیا سخن اَگُمِ چون که \v 13 نگران اِسن ونابینن و شنوا اِسن وناشُنون و نافَهِمن و \v 14 در حق اِدیا نبوت اشعیا تمام اَبو که اَگو اَ گوش خوت اَشنوی اما هیچ نافهمی اَ چِش خوت اَبینی اما هیچ درک ناکنی