lrl_mat_text_reg/05/43.txt

\v 43 توُ شُنُفتِه که گُتَه بودِه ، هَمسایَت را محبت بُکُن و بادُشمَنُت دُشمَنی بُکُن \v 44 اما مَه اَ شما اَگُواِم دُشمنیای خوتو را محبت بُکُنی و بَرَی اَنَیا که اَ شما آزار اَرَسَنن دُعای خَیر بُکُنی \v 45 تا بَرَی بوای خوتو که در آسمو اِسی فرزندیا بی . چون اَنَا آفتو خوت را بَر بَدیا ونیکیا اَتابَنِه وَ بَرو خوش را بَر پارسایا و بدکاریا اَبارَنِه