\v 13 اَمی موقع پادشاه اَ خادمیای خوش اُشگُت ، دَسُ وپاش آبَنی و اَنَه در تاریکی اَ دَر اُبَی، اَجایی که گریخ و دَندو اَ دَندو ساییده ببو . \v 14 چون دعوت شُدَیا بسیار اِسِن اما برگزیدَیا کم