lrl_luk_text_reg/17/05.txt

\v 5 رسولیا اَ خداوند شو گُت {ایمان اَ اَما بیفزا} . \v 6 خداوند پاسُخ اُشدا { اَگه ایمانی به کَیدونیِ دونَه ی خردل تُبو تا شا اَ اِ درختِ توت بُگوی از ریشَه اَ در بِدا اَ دریا کاشتِه بِبَش و از شما فَرمو اَبوی}