lrl_luk_text_reg/10/33.txt

\v 33 اما مسافر سامری  چون اَ اَمکِه رَسی و اَنَه مَرد اُشبینا دِلُش بَرَی اَنَه سُت {سوخت} . \v 34 پس اَ پَلو اَنَه چو و اَ رو زَخمیاش شراب اُش ریخت و روغن اُش مالی و اَنَیا اُش بَس و شَه سوارِ الاغِ خُش کِه و اَ کاروانسرایی اُشبو و از اَنَه پرستاری اُشکِه \v 35 رُزِ بعد دو دینار اَ صاحبِ کاروانسرا اُشدا و اُشگُت از اِ مَردی پرستاری بُکُن و اَگه بیشتر از اِدِه خَرج اُت کِه چون واگِشتِم اَ تو اَدَیم