|
\v 6 اَ خونَه دا دوسیا و هَمساییا فرا اَخَنِه و اَگو با مَه شادی بُکُنی چون گوسفندِ گُمشُدَی خوم پیدام کِردِه \v 7 اَ شما اَگواِم اَمدِه که بَرَی یَک گناهکار که توبَه اَکُن جشنُ سُرورِ عظیمتری در آسمو بر پا اَبو تا بَرَی نود و نُه پارسا که نیاز اَ توبَش نی |
See in Reader