lrl_luk_text_reg/11/33.txt

\v 33 هیچ کَس چراغ را روشن ناکُن تا پنهونُش بُکُن یا زِرِ کاسه ی اونِسِه ، بلکه چراغ را اَ چراغدان اَنِسِه تا هر که داخل اَبو روشناییش بِبینِه . \v 34 چِشِ {چشم} تو، چراغِ بدنِ تو اِسی. اَگَه چِشُت سالم بو ، تمامِ وجودُت روشن اَبو. اما اَگَه چِشُت فاسد بو ، تمامِ وجودُت تاریکی فرا اَگِرِه . \v 35 پس به هوش باش مبادا نوری که در تو اِسی ، تاریکی بو . \v 36 و اَگَه تمامِ وجودُت روشَن بو و هیچ جایی از اَنَه تاریک نَبو موقعی که نور چراغ اَ تو اَتابِه اَ تمامی