lrl_luk_text_reg/05/37.txt

\v 37 کِسی شَراب نو اَ مَشکیای کُنَه نالِزِه چون اَگَه اِندِه بُکُن شراب نو مَشکیا پَرَه اَکُن و شراب اَریزِه و مشکیا تباه اَبِن \v 38 شراب نو را در مشکیای نو باید بِریزِن و \v 39 کِسی پس از خَردَی شرابِ کُنَه خواستَی شرابِ تازَه نی چون اَگواِن شراب کُنَه بِتَر اِسی