lrl_luk_text_reg/06/46.txt

\v 46 چو اِ که اَ مَه سَرورَم سَروَرم اَگوی اما هر چه اَگواِم عمل ناکُنی \v 47 اَنَه که اَ پَلو مَه دا و حَرفُم اَشنُوِه  و اَ اَنَه عَمَل اَکُن اَشما نِشو اَدَیم مِثِ که اِسی . \v 48 اَنَه مِثِ کِسی اِسی که بَرَی بنای خونَش زَمی را گود اَکُن و پیِ خونَش اَ صَخرَه اَنِسِه چون سَیل بیا و سیلاب اَ اَنه خونَه هجوم بو بوی اُش ناشا اَنَه تَکون آدِه چون محکَم ساختَه بُدِه