\v 2 هیچی پنهون نی که آشکار نِبوو هیچی پوشیدَه نی که معلوم نِبو \v 3 هر چه در تاریکی تو گُتِه در روشنایی شُنُفتَ اَبو هر چه پُشتِ دَرییای بسَه نجواتو کِردِه از بَرَی بومیا اعلام اَبو