lrl_luk_text_reg/17/22.txt

\v 22 سپس اَ شاگردیا اُشگُت { زمانی دا که آرزو اَکُنی که یکی از رُزیا پُسِ انسان را بِبینی اما تو ناشا بِبینی \v 23 مَردُم اَ شما اَگواِن اَنَه اِنکِه اِسی یا اَنَه اَنکَه اِسی اما اَ پیِ اَنَیا مَچی \v 24 اَمدِه که ساعقَه در یک آن اَدِرَخشِه و آسمو از کران تا کران روشَن اَکُن پُسِ انسان نیز در رُزِ خوش اِندِه اَکُن