|
\v 29 چون زمانی دا که اَگوی خوش بحالِ زِنیای نازا ، خوش بحالِ رحمیای که هرگز نزادَند و سینَیای که هرگز شیر شو نَدَدِه \v 30 در اَمی موقع اَ کوهیا اَگواِن اَ رو اَما بِریزی و اَتَپَیا که اَما مُ بِپوشَن \v 31 چون اَگَه با چوبِ تر اِندِه بُکُنِن با چوبِ خشک چه اَکُنِن ؟ |