\v 25 نِشونَیای در خورشید و ماه و ستارَیا پَدید دا بَر زَمی قومیا از جوش و خُروشِ دریا پَریشون و مُشَوِش اَبِن . \v 26 مَردُم از تصورِ اَمی که بر دنیا چه اَبو از فرتِ وحشت بیهوش اَبِن چون نیرویایِ آسمو اَ لَرزَه در دا