\v 11 اما رسولیا شو گُت زنیا هزیون اَگُتاین و حرفیاشو باور شو نِکِه \v 12 با اِ همه پطرس بلند وابُیس و طرفِ مَقبَرَه دوید و خم بُیس نِگاش که اما جز کفن چیزی اُش نبینا پس حیران بُیس از اَمی که رواُشدَیسون اَ خونَه واگِشت