چون اَ نَزیکیِ بیت فاجی و بیت عنیا که اَ بَرَی کوهی اَند رَسی دو نفر از شاگردیا ی خوش اُش فِرسا اُشگُت ، اَ دهکدَی که اَ پِشِ رویِ شما اِسی اوچی چون وارد بُدی کُره الاغی پیدا اَکُنی که کسی تا تا آلا اَ سوارِ اَنَه نِبُدِه اَنَه باز بُکُنی اَ اِنکِه بیاری . اَگَه کِسی از شما اُش پ