lrl_luk_text_reg/16/24.txt

پس با صدایِ بلند اُش گُت ای پدرِ مَه ابراهیم بَر مَه ترحم بُکُن و ایلعازر اُش بِفرس تا نوکِ انگُشتِ خوش در آو تَل بُکُن و زَبوم خُنَک بِبو چون در اِ تَش عذاب اَکَش