\v 9 با زَبو خوت خداوند و پِدر را متبارَک اَخَنَم و با اَمی زَبو انسانیایی را که اَ شباهَتِ خدا آفریدَه بُسِن لعن اَکُنَم \v 10 از یَک دَهَن هَم ستایش اَ در دا هم نفرین ای بَرادریای مَه شایستَه نی اِندِه بو