lrl_1pe_text_reg/04/03.txt

\v 3 \v 4 \v 5 \v 6 چون که در گذشتَه به قدرِ کافی عمرِ خوش رابه عمل کِردَی هر چه قومِ خدا نشناس دوس شاداشتِه صرف شو کِردِه و روزگار اَ هرزگی و شهوترانی و می خوارگی و عیش و نوش و بتپرستیِ نفرت انگیز تو گُذَرَنَدِه اَمدِه که آلا در اِ بی بندُباریای مفرَد با اِدَیا شریک نابی حیرانِن و دشنامِتو اَدَین . اما اَنَه که آمادَه اِسی تا بر زندَیا و مُردَیا داوری بُکُن حساب اَ پَس اَدَین اَمدِه اِسی که حتی اَنَیا که آلا مُردِسِن بشارت دَدَه بُسُن تا هر چند در عرصِه جسم پَلو آدمیا محکوم بُدِن اما در عرصِه روح پلو خدا زیست بُکُنِن