lrl_1pe_text_reg/01/24.txt

\v 24 چون آدمی اَمَگی  چونِه علف اِسِن و جلالُش یَکسَره مِثِ گُلِ صحرا علف خُشک اَبو و گُلیا اَریزِن \v 25 اما کلامِ خدا جاودان اَ وامَنِه اِدِه اِسی اَنَه کلامی که اَ شما بشارَت دَدَه بُدِه