\c 5 \v 1 و یوکه راجوه ای مجال و فرصت ، ای گوویل ،مو دی نیخو یه چی و ایشا بگووم . \v 2 چونوکه خوتون و خوویی ایدونید که یه روزی خداوند همچو یه دزدی که وه وقت شوگارون ایاهه ایرسه . او \v 3 زمونه ها که مردمون ایگوین ;ارامش و اسایش امر ایکنه یهوو همه هلاک ایبون مثل یه زینه ای که درد زایمان ایگرش و هیچ راه فراری ناره.
\v 4 اما ایشا ای گویل مین تاریکی نیستین تا او روزی که یهوو مثل یه دزدی ایاهه و غافل گیرتون ایکنه \v 5 .ایشا همتون بچیل نور و بچیل روزین ایما و شوو و تاریکی وابسته نیستیم .به \v 6 مثل دیگرون وه خو نریم بلاکم بیدار و هوشیار بویم \v 7 چونوکه اونو که ایخوسن شوگارون مست ایکنن
\v 8 اما ایما چون مال روزیم وا هوشیار بویم و ایمون محبت مثل زره ی سینه بوش ورمون کنیم و امید و نجات مثل یه کلاهی خوتی مین سرمون بکنیم \v 9 چون خدا ایمانه نه سی خشم بلکه سی و دست اوردن نجات زه طریق خداوند عیسی مسیح معین گردن \v 10 که سی خاطر ایما مرد و تا چه بیدار بویم چه بخوسیم وا هوو زنده ی بکنیم . \v 11 بس یکدو تشویق و تقویت کنین همچونه و که ایطورو هم کنین