\v 1 Шундан сўнг мен бир қараган эдим, мана, осмонда эшик очиқ эди. Мен илгари эшитган гўё карнай садосига ўхшаш овоз менга сўзлаб деди: “Бу ерга чиққин. Мен бундан кейин содир бўлиши керак бўлган нарсаларни сенга кўрсатаман”. \v 2 Шу лаҳзада мен Руҳда бўлдим. Мана, осмонда бир тахт турар эди, тахтда эса Ўтирган бор эди. \v 3 Мана, шу Ўтирганнинг кўриниши яшма ва сардис тошига ўхшар эди. Тахтнинг теварагида эса зумрадга ўхшаган камалак бор эди.